Σάββατο 18 Ιουλίου 2009

Η γρίπη των .. Όνων και η βοιωτίτιδα !

...Στο «Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τη Βιομηχανία» αναγράφονται καθαρά οι προθέσεις για δημιουργία βιομηχανικών και βιοτεχνικών ζωνών στην Κορινθία.
Όμως:
ενώ ζητάνε 2.500 στρέμματα από όλη την Περιφέρεια Πελοποννήσου, οι δήμαρχοι του νομού «σχεδιάζοντας» ο καθένας μόνος του, τα έχουν καλύψει. Μόνο το Ξυλόκαστρο, το Κιάτο και το Βέλο έχουν βάλει 1.500! Ζητάνε 1-2 χώρους 300 στρ. σε όλη την Περιφέρεια κι εμείς σε απόσταση 20 χλμ στον Κορινθιακό, έχουμε βάλει 3 των 500 στρ. περίπου ο καθένας!!!
το χωροταξικό χωρίζει τους υποδοχείς σε χαμηλής, μέσης και υψηλής όχλησης. Δεν φαίνεται πουθενά να αφήνει περιθώρια να είναι χαμηλής και …λίγο μέσης, με ορατό τον κίνδυνο αν διαλέξουμε λίγες δραστηριότητες μέσης όχλησης να μας ρίξουν σε αυτή την κατηγορία.
φαίνεται καθαρά ότι υπάρχει ανάγκη δημιουργίας τέτοιων χώρων κοντά στην Αττική και όλοι καταλαβαίνουμε ότι όπου βρουν «ανοικτά» θα μπουν, με τις γνωστές σε όλους μας συνέπειες.....διαβάστε εδώ

Απόσπασμα ανάρτησης από "Αρμονική Ανάπτυξη"

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

Μονοθεματικό;

Έχουμε γεμίσει, κυριολεκτικά, την σελίδα με αναρτήσεις για μετανάστες -ρατσισμό -ξενοφοβία - πράξεις κατά των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Πως να το δικαιολογήσουμε;
Εμείς "σηκώνουμε το θέμα; μόνο αυτό βλέπουμε;
Πως να μην αναρτήσουμε και το χθεσινό της πλατείας Αττικής, μετά μάλιστα και από το σχόλιο που μας άφησαν στην ανάρτηση για την Πάτρα, το οποίο μας προέτρεπε να παραβρεθούμε στην "εκδήλωση" και περιείχε "ιό";
Η αλήθεια είναι ότι η κρίση ξεκινά από τις αξίες !


Γ.Κ
Εκκαθαριστική επιχείρηση της Χρυσής Αυγής στην πλατεία Αττικής

Μέλη της Χρυσής Αυγής, μπροστά στα μάτια παρευρισκόμενων αστυνομικών, έδιωξαν από την πλατεία Αττικής περίπου 20 μετανάστες με τα παιδιά τους. Στη συνέχεια, ένας από τους εθνικιστές απηύθυνε ανενόχλητος και ομιλία, λέγοντας ότι οι πλατείες θα απευθύνονται μόνο σε Έλληνες.


Το περιστατικό σημειώθηκε περίπου στις 7 το απόγευμα, κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας της «Επιτροπής Κατοίκων» της πλατείας Αττικής εναντίον της λαθρομετανάστευσης, των ναρκωτικών και της βίας, όπως αναφέρονταν. Οι συμμετέχοντες καλούσαν τους περίοικους να ενωθούν μαζί τους με στόχο να «σωθεί η γειτονιά και η πόλη μας από την αλλοίωση που επιφέρουν οι μετανάστες». Υποστήριζαν ότι δεν πρέπει να υπάρχει γκέτο πουθενά στην πόλη και διαμήνυαν πως η σιωπή είναι συνενοχή και η αλληλεγγύη το μόνο όπλο, όπως έλεγαν χαρακτηριστικά
πηγή: TVXS
Δείτε επίσης :
Η Χρυσή Αυγή «επιτέθηκε με τυφλό μίσος» στους μετανάστες

Η κυβέρνηση, η Χρυσή Αυγή και το παρακρατικό DNA

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

Πάτρα, Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Αυτόπτης μάρτυρας περιγράφει τα πρόσφατα γεγονότα στην Πάτρα, γύρω από την κατεδάφιση του προσφυγικού καταυλισμού:
"Έρχονται, λοιπόν, ένα διώροφο πούλμαν και τρία κανονικά. Μαζεύουν ανήλικους στο ένα και τους ξαποστέλνουν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην…Κόνιτσα. Σε ένα άλλο βάζουμε όσους έχουν ροζ κάρτα ως αιτούντες άσυλο. Τους πάνε σε ξενοδοχείο δίπλα στα ΚΤΕΛ (μεταξύ τους ένας τραυματίας τον οποίο πήρε το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ από εκεί). Στο διώροφο πούλμαν και σε άλλο ένα βάζουν όσους δεν έχουν χαρτιά και ανήλικους που οι αστυνομικοί αυθαίρετα βάφτισαν ενήλικους. Αυτούς δεν γνωρίζει κανείς πού τους πήγαν. Μια δημοσιογράφος τοπικού καναλιού, που ουρλιάζει για την αναγκαιότητα της αποχής από τις εκλογές ως διαμαρτυρία για τις πολιτικές του κράτους λέει ότι θα τους πάνε στο Κιλκίς (έχει κι εκεί στρατόπεδο συγκέντρωσης;). Αφού δεν έμεινε «αφγανικό ρουθούνι» στην Αχαΐα, γύρω στις 8 και τέταρτο μπουκάρουν μπουλντόζες, φορτηγά, υπάλληλοι της νομαρχίας και του δήμου, αλλά οι εκλεγμένες «αρχές» ακόμα να φανούν. Σε λίγο ακούμε τον απαίσιο θόρυβο που κάνουν τα υλικά των πρόχειρων κατασκευών των «κολασμένων» που γκρεμίζονται. Γκρεμίζουν ακόμη και το τζαμί που είχαν υποσχεθεί ότι δεν θα το πείραζαν. Όμως, λίγα λεπτά αργότερα, ξαφνικά βλέπουμε φλόγες να ξεπηδούν από το χώρο αυτό. Πώς τα κατάφεραν τα «σαΐνια»; Μέσα σε ελάχιστα λεπτά οι φλόγες έχουν φτάσει τα 15-20 μέτρα ύψος απειλώντας αιώνιους ευκαλύπτους και τις γύρω πολυκατοικίες. Η φωτιά τους έχει ξεφύγει, μαζί, βέβαια, με την φήμη ότι την έβαλαν οι «αόρατοι Αφγανοί» που κατάφεραν να σπάσουν τον αποκλεισμό και σαν φαντάσματα να ξεγλιστρήσουν. Ελπίζω τώρα που η φωτιά κατέκαψε τις καλύβες των «εξαποδώ» οι φιλήσυχοι πολίτες των συλλόγων «Η Πόλις Εάλω» θα νιώσουν ότι θα έχουν εξαγνιστεί και θα ξαναφέρουν τους τουρίστες …στην «πεντακάθαρη» Πάτρα των «χωρίς λακκούβες μεγάλων πεζοδρομίων», στην Πάτρα των κτιρίων-φαντασμάτων, την Πάτρα που δεν σέβεται την ιστορία της.
Αργότερα, ξεκίνησε νέα επιχείρηση-σκούπα. Αυτή τη φορά στην νότια παραλία στόχος ήταν οι Σουδανοί πρόσφυγες και μετανάστες που αυτοί δεν έχουν ούτε παράγκες για να τους «στεγάσουν». Μόνο κουβέρτες και χαρτόνια. Ο μετανάστης, ο πρόσφυγας, «ο χωρίς χαρτιά» ξένος μπαίνει στο περιθώριο του όρου «ανθρωπότητα». Αν δεν αντιδράσουμε όλοι και όλες στην πολιτική αυτή, τα επόμενα πούλμαν όχι μόνο θα πηγαίνουν σε άγνωστο προορισμό αλλά θα έχουν και καλυμμένα τα παράθυρα, όπως τα τρένα της μεγάλης σφαγής των Ναζί. Εδώ Πάτρα. Εδώ οδός Ηρώων Πολυτεχνείου. Εδώ καταυλισμός προσφύγων και μεταναστών. Τώρα αντί για τανκ εισβάλλουν μπουλντόζες και φορτηγά. Τώρα αντί στρατευμάτων μπουκάρουν τα γαλάζια και πράσινα ΜΑΤ. Τώρα, αντί για φοιτητές/τριες που ζητούσαν «ψωμί-παιδεία-ελευθερία», στη σειρά με τα βαλιτσάκια τους ανήλικοι και ενήλικες Αφγανοί που ζητούν ένα πιάτο φαΐ ή να φτάσουν στη Δυτική Ευρώπη για να γλιτώσουν από τη φωτιά και το σίδερο του πολέμου Ταλιμπάν και ΝΑΤΟ (με τη συμμετοχή της Ελλάδας). "

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

Άκου λοιπόν: Είτε φταις είτε όχι: Σαν δε μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις.

Ακούμε: δε θέλεις πια να δουλέψεις μαζί μας.
Γονάτισες. Δεν μπορείς άλλο να τρέχεις.
Κουράστηκες. Δε μπορείς πια να μαθαίνεις καινούργια.
Ξόφλησες.
Κανείς δε μπορεί να σου ζητήσει να κάνεις πια τίποτα.

Μάθε λοιπόν:
Εμείς το ζητάμε.

Σαν κουραστείς κι αποκοιμηθείς
Κανείς δε θα σε ξυπνήσει πια να πει:
Σήκω το φαΐ ειν’ έτοιμο.
Γιατί να υπάρχει έτοιμο φαΐ;
Σαν δε θα μπορείς άλλο να τρέχεις,
θα μείνεις ξαπλωμένος. Κανείς
Δε θα σε ψάξει για να πει:
Έγινε επανάσταση. Τα εργοστάσια
Σε περιμένουν.
Γιατί να γίνει επανάσταση;
Όταν πεθάνεις θα σε θάψουν
Είτε φταις που πέθανες είτε όχι.

Λες:
Πολύ καιρό αγωνίστηκες. Δεν μπορείς άλλο πια
ν’ αγωνιστείς.
Άκου λοιπόν:
Είτε φταις είτε όχι:
Σαν δε μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις.

Λες: Πολύ καιρό έλπιζες. Δεν μπορείς άλλο πια
να ελπίσεις.
Έλπιζες τi;
Πως ο αγώνας θαν’ εύκολος;

Δεν είν’ έτσι.
Η θέση μας είναι χειρότερη απ’ όσο νόμιζες.

Είναι τέτοια που:
Αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο
Δεν έχουμε ελπίδα.
Αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει
Θα χαθούμε.

Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε.

Όταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του.
Οι αγωνιστές έχουν την πιο μεγάλη κούραση.
Οι κουρασμένοι, χάνουν τη μάχη.

Μπ.Μπρεχτ

Εβίτα

Την βρήκαμε την λύση!!!!

"Έφοδο πραγματοποίησε τα ξημερώματα της Κυριακής η αστυνομία στον καταυλισμό προσφύγων στην Πάτρα, στη συμβολή των οδών Ηρώων Πολυτεχνείου και Ευρώτα. Οι δυνάμεις της αστυνομίας, με τη συνδρομή της περιφέρειας, της πολεοδομίας και άλλων φορέων, προχώρησαν στην κατεδάφιση του καταυλισμού.
Αστυνομικοί της Ασφάλειας Πατρών με την υποστήριξη διμοιριών ΜΑΤ, έκαναν έλεγχο των μεταναστών που βρίσκονταν στον καταυλισμό. Εντόπισαν 44 ανήλικους, οι οποίοι πρόκειται να οδηγηθούν σε κέντρο φιλοξενίας ανηλίκων. Ακόμα, 15 μετανάστες οι οποίοι είχαν νόμιμα έγγραφα, φιλοξενούνται σε ξενοδοχείο της Πάτρας, ενώ συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στην Αστυνομική Διεύθυνση 15 άλλοι που δεν είχαν μαζί τους νομιμοποιητικά έγγραφα. Λίγο μετά την εκκένωση του καταυλισμού, ξέσπασε -για άγνωστο μέχρι τώρα λόγο- πυρκαγιά. Λόγω των εύφλεκτων υλικών η φωτιά πήρε αμέσως μεγάλες διαστάσεις. Επί τόπου έσπευσε ισχυρή δύναμη της Πυροσβεστικής Από την φωτιά κάηκαν δεκάδες πρόχειρα παραπήγματα, ενώ δεν αναφέρθηκε κάποιος τραυματισμός Παράλληλα, σημειώθηκαν εμπρησμοί αυτοκίνητων στην πόλη, γεγονός που εκτιμάται ως κίνηση αντιπερισπασμού Μεταξύ 5:30 με 6:30 το πρωί, άγνωστοι τοποθέτησαν γκαζάκια σε κρατικό όχημα που βρίσκονταν κοντά στον καταυλισμό με αποτέλεσμα να σημειωθούν σημαντικές ζημιές. Επίσης ακόμη ένα όχημα που βρισκόταν στο σημείο όπου διεξάγονταν η επιχείρηση παραδόθηκε στις φλόγες όταν άγνωστοι το πυρπόλησαν. Την ίδια ώρα σημειώθηκε έκρηξη από γκαζάκια στην είσοδο της Εθνικής Τράπεζας στο κέντρο της Πάτρας, ενώ στόχος επίθεσης έγινε και το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πάτρας, όπου εξερράγη εκρηκτικός μηχανισμός. Λίγη ώρα αργότερα, η αστυνομική επιχείρηση επεκτάθηκε στην νότια πλευρά του λιμανιού και συγκεκριμένα στην περιοχή του Φάρου. Εκεί οι αστυνομικοί έκαναν έλεγχο σε μετανάστες που προέρχονται κυρίως από χώρες της Αφρικής. Όσοι δεν είχαν έγγραφα, προσάγονταν στην Αστυνομική Διεύθυνση."
πηγές: enet, tvxs, troktiko, preza tv
Να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι το επόμενο βήμα προς την οριστική λύση θα είναι να τους καίνε ζωντανούς;;;;

Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Έκθεση φωτογραφίας


Η Φωτογραφική Λέσχη Κιάτου πραγματοποιεί έκθεση στις αποθήκες ΑΣΟ (παραλία Κιάτου) στις 16-17, 19 και 20 Ιουλίου. Η έκθεση είναι γενικού θέματος και έχει σαν στόχο τη γνωριμία με το κοινό και την οργάνωση μιας μεγαλύτερης ομάδας γύρω από το αντικείμενο αυτό, που θα μπορεί να διοργανώνει σεμινάρια, θεματικές εκθέσεις, φωτογραφικές εξορμήσεις και άλλες δραστηριότητες.
Τα μέλη της ομάδας που θα εκθέσουν έργα τους είναι οι:Δημήτρης Ηλιόπουλος, Βασίλης Καραχοντζίτης, Γιάννης Στέφας, Χρήστος Γαλανόπουλος, Χρήστος Σκόνδρας, Θύμιος Τσιλιμπάρης, Δημήτρης Μπαρέλος, Πάνος Λαγόγιαννης, Δημήτρης Σώκος και Θοδωρής Κωστόπουλος.
Ώρες λειτουργίας: 8-12 μ.μ.Είσοδος ελεύθερη

Σάββατο 11 Ιουλίου 2009

ΠΟΙΟΝ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΕΛΙΚΑ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ;




Με αφορμή τη δολοφονία του 40χρονου αστυνομικού από την οργάνωση «Σέκτα Επαναστατών», ήρθε ο καιρός να ασχοληθούμε με το θέμα της τρομοκρατίας. Ο όρος «τρομοκρατία» θα χρησιμοποιηθεί στο άρθρο με την έννοια μιας ολιγομελούς ομάδας ατόμων που, με ιδεολογικά προσχήματα, διαπράττει δολοφονίες. Οι τρομοκράτες συχνά αυτοαποκαλούνται «επαναστάτες», «λαϊκοί αγωνιστές» κλπ. και αιτιολογούν τις επιθέσεις τους ισχυριζόμενοι ότι υπερασπίζονται το λαό, τους εργαζόμενους κλπ. Τα θύματά τους έχουν διαφορετική κοινωνική καταγωγή: από απλούς αστυνομικούς μέχρι πολιτικούς και επιχειρηματίες. Ανεξάρτητα από τη γνώμη που μπορεί να έχει ο καθένας μας για τα θύματα, είναι δύσκολο να βρούμε ένα ιστορικό παράδειγμα που ο λαός να έζησε καλύτερα μετά από τρομοκρατικές επιθέσεις. Συνήθως συμβαίνει το αντίθετο: περισσότερα μέτρα καταστολής και παρακολούθησης, περισσότερη αστυνομική βία, ενίσχυση της ακροδεξιάς, κλίμα φόβου και τιμωρία αθώων οι οποίοι συμμετέχουν με άλλους τρόπους στο λαϊκό κίνημα. Ταυτόχρονα δίνεται «πάτημα» για δίωξη ιδεών, αφού παρατηρούμε συχνά ταύτιση συγκεκριμένων ιδεολογικών χώρων με το κοινό έγκλημα, εικόνα η οποία ενισχύεται και από τα ΜΜΕ. Πέρα από αυτό όμως, η τρομοκρατία είναι ένα φαινόμενο αντίθετο στην έννοια της δημοκρατίας. Καλώς ή κακώς, η κοινωνία έχει αποφασίσει να μη ζει με τον τρόπο που επιθυμούν οι τρομοκράτες. Και δεν μπορεί όποιος έχει όπλα στα χέρια του να επιβάλλει τις ιδέες του διά της βίας. Το φιλολαϊκό προφίλ που έχουν προσπαθήσει κατά καιρούς να παρουσιάσουν οι περισσότερες τρομοκρατικές οργανώσεις είναι απλά ένα άλλοθι, αφού οι τρομοκράτες παρουσιάζονται σαν αυτεπάγγελτοι υπερασπιστές του λαού, χωρίς αυτός να τους έχει επιλέξει να τον εκπροσωπούν με κάποιο τρόπο. Με οποιοδήποτε πρόσχημα και με οποιοδήποτε τρόπο δράσης, η τρομοκρατία πάντα αποδεικνύεται πρόβλημα περισσότερο για αυτούς που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται, παρά για αυτούς που υποτίθεται ότι αντιμάχεται.
Δ. Ηλιόπουλος
κείμενο για το copyleft τευχος #03

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Πόλεμος δεν είναι μόνο οι χιλιάδες νεκροί και τραυματίες, οι εκατομμύρια άστεγοι και ψυχικά πληγέντες του πολέμου. Πόλεμο βιώνει καθημερινά κάθε άνθρωπος όταν σε υποτιμούν και δεν αντιδράς, όταν δεν δέχονται την διαφορετικότητά σου, όταν ζεις σε μια κοινωνία που το αύριο είναι αβέβαιο, όταν οι γύρω σου υποφέρουν και δε σου καίγεται καρφί, όταν το κοινό καλό έχει εξελιχθεί σε ατομικό, όταν γυρίζουμε την πλάτη μας στο μέλλον αντί στο παρελθόν, όταν αργοπεθαίνεις χωρίς να το πάρεις είδηση, όταν παρουσιάζουν τα δικά τους λάθη για δικά σου κι εσύ τρως το παραμύθι, όταν βλέπεις μόνο ασπρόμαυρο στη ζωή σου γιατί σου απαγόρευσαν τα χρώματα, όταν εξιδανικεύεις το κάθε τι άδικο επειδή το πιστεύουν πολλοί.

Αυτός ο πόλεμος οφείλεται στο ότι δεν έχουμε ήθος και αρχές άσχετα αν πιστεύουμε ότι τα έχουμε σε υπέρτατο βαθμό. Όταν δεν τους σέβεσαι γιατί είναι άνθρωποι αλλά γιατί έχουν μεγάλο κύρος, όταν οι φίλοι σου είναι μαύρα πουλιά επειδή πιστεύεις ότι οι άλλοι δεν αξίζουν χωρίς να τους έχεις δώσει την ευκαιρία να σου αποδείξουν το αντίθετο, όταν το δώρο σου για τους άλλους είναι ένα μεγάλο κομμάτι απαξίωσης, όταν καθημερινά ρίχνεις στο ρόφημά τους δηλητήριο, όταν μασάς την τροφή που άλλοι μάσησαν για σένα και τους λες κι ευχαριστώ, όταν κάποιοι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι με λίγα κι εσύ φτάνεις στον υπερκαταναλωτισμό, όταν πραγματικά νοιάζεσαι για τους άλλους αλλά μόνο στα λόγια, όταν υπάρχει αδικία προς κάποια συγκεκριμένα άτομα ή ομάδες ανθρώπων στην παραπάνω απ’όσο πρέπει αυτοεκτίμηση που φτάνει στον εγωισμό, με αποτέλεσμα να πιστεύεις ότι οι άλλοι είναι κατώτεροί σου.


Αριάδνη

κείμενο για το copyleft τευχος #03


Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

«Ένα σχολείο στα όρια της …Ουτοπίας»

Με τη λήξη της φετινής σχολικής χρονιάς, πολλά νέα δεδομένα θα μπορούσαν άμεσα να ενσωματωθούν στην γνωστή καταλογογραφία των «εκλάμψεων», άλλα κυρίως των γηραιών και γι’ αυτό διπλά επίμονων, αγκυλώσεων του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.
Η δίκη όμως, εις βάρος της δασκάλας και πρώην διευθύντριας του 132ου ΔΣ Αθηνών, κας Στέλλας Πρωτονοταρίου, που προσφάτως αναβλήθηκε για τις 22/1/2010 στο 1ο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, σηματοδοτεί μία, κατά την άποψή μας, ανεπιθύμητη και γεμάτη ερωτηματικά «πρωτοτυπία»: ομιλούμε για τη δίωξη στην οποία επιμένει το Υπουργείο Παιδείας έναντι μίας δασκάλας και των παιδαγωγικών πρωτοβουλιών που αυτή ανέπτυξε επί 9 χρόνια στην διεύθυνση του 132ου.
Είναι πια πολυάριθμα τα δημοσιεύματα –τόσο στον καθημερινό τύπο, όσο και στον ακαδημαϊκό χώρο– γύρω από το «πόθεν», το «γιατί», το «πώς», άλλα και το «δια ταύτα» των δράσεων, που σχεδίασε και υλοποίησε ο Σύλλογος Διδασκόντων του συγκεκριμένου σχολείου με επικεφαλής την κα Στέλλα Πρωτονοταρίου κατά τα σχολικά έτη 1999-2007, που σχεδόν πλεονάζει η επανάληψή τους. Ας αρκεστούμε μόνον στην υιοθέτηση μιας σειράς καινοτόμων πρακτικών όπως: 1) Η δημιουργία βιωματικών εργαστηρίων για μαθητές και γονείς για την προσωπική και κοινωνική τους ανάπτυξη,
2) η εκπόνηση επιμορφωτικών σεμιναρίων για δασκάλους και γονείς σε συνεργασία του σχολείου με τον Τομέα Πρόληψης για την Α’βάθμια εκπαίδευσή του ΚΕΘΕΑ,
3) η προώθηση της πολύγλωσσης διατύπωσης (στα ελληνικά, αλβανικά και αραβικά) για τις ενδοσχολικές ανακοινώσεις και τις τετ α τετ ενημερωτικές συναντήσεις με τους μετανάστες γονείς,
4) η επί 5ετία διδασκαλία της αλβανικής, της ελληνικής και αραβικής γλώσσας σε αλλοδαπούς μαθητές και γονείς εκτός σχολικού ωραρίου και τέλος,
5) η αντικατάσταση της καθιερωμένης πρωινής προσευχής με στίχους από το ποίημα-προσευχή του Γ. Ρίτσου «Πρωινό άστρο».
Στο ερώτημα «ποιά ήταν τα αποτελέσματα αυτής της ανοιχτής και συνάμα κινητικής από κάθε άποψη ‘τοποθέτησης’ του 132ου στον κοινωνικό του περίγυρο» σε άμεση ακτίνα καταγραφής επισημάνθηκαν τα εξής: συρρίκνωση της παραβατικότητας και της διαρροής των μαθητών εκτός του σχολείου, ενίσχυση του πνεύματος συνεργασίας μεταξύ των παιδιών και των γονιών τους, βελτίωση της επίδοσης των αλλοδαπών μαθητών στα νέα ελληνικά, σημαντική μείωση της προκατάληψης και της ξενοφοβίας των γονέων, σύσφιξη στις σχέσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών και επιπλέον, σαφής πρόοδος του επιστημονικού τους έργου (οι εκπαιδευτικοί παρουσίασαν τη δουλειά τους σε Πανεπιστήμια, στο Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας και έκαναν δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά και βιβλία). Ακόμη, για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στο 132ο ΔΣ Αθηνών συνέρρευσαν: ποικίλες βραβεύσεις (ενδεικτικά: «1ο βραβείο στο Φεστιβάλ Κιν/.φου της Ολυμπίας», «1ο διεθνές βραβείο Mentor Foundation»), ομάδες φοιτητών κι ερευνητών που βίωσαν και μελέτησαν από πρώτο χέρι τη σχολική του ζωή και τέλος, συγχαρητήριες επιστολές από Πανεπιστημιακά ιδρύματα και άλλους φορείς. Όμως εκτός των απτών και πολλαπλώς επιβεβαιωμένων θετικών αποτελεσμάτων του λεγόμενου κι αλλιώς "πειράματος του 132ου”, σημειώθηκαν ορισμένες κάθε άλλο –όπως φάνηκε ακολούθως– αμελητέες «παρενέργειες». Με σημείο εκκίνησης ανώνυμα αρχικά δημοσιεύματα από μέρος των ΜΜΕ (ενδεικτικά: εφημερίδα Το Παρόν 20/4/2008, επωνύμως: στο περιοδικό Στόχος 24/4/2008 και στο ΤΗΛΕΑΣΤΗ 22/4/2008), διατυπώθηκαν έντονες επικρίσεις για τις μεθόδους και τις στοχεύσεις των εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών του 132ου, η επιχειρηματολογία των οποίων ανακύκλωνε το λιγότερο κατασκευασμένες, το περισσότερο, εσκεμμένα ψευδείς ισχυρισμούς: «Σε ελληνικό σχολείο, από Έλληνες δασκάλους, διδάσκεται τα απογεύματα η αλβανική γλώσσα σε όσους το επιθυμούν και κυρίως σε παιδιά Αλβανών μεταναστών με τη βοήθεια των σχολικών βιβλίων της γειτονικής χώρας, τα οποία παρουσιάζουν τους "κακούς" Έλληνες ως... δολοφόνους που κατέσφαξαν τους... δύστυχους Τσάμηδες!» (Εφημερίδα Το Παρόν, 20/4/2009)
Το Υπουργείο Παιδείας απέστρεψε την προσοχή του από τα πρώτα καταγεγραμμένα –από τόσους ακαδημαϊκούς φορείς– αποτελέσματά του και αναγνώρισε ως αποκλειστικό υποβολέα των επόμενων βημάτων του, τις «παρενέργειες» που σημειώσαμε προηγουμένως.
Και ποια ήταν αυτά τα «βήματα»; Η απομάκρυνση της κας Στέλλας Πρωτονοταρίου από τη διεύθυνση του 132ου: η δίωξη και η αντικατάστασή της –μετά τις κρίσεις των διευθυντών του 2007– από τον κο Εμμανουήλ Γιουτλάκη, ο οποίος είναι και ο μοναδικός μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη της συναδέλφου του! Όπως σημειώνουν σε σχετική ανακοίνωσή τους οι δάσκαλοι του 132ου: «Πώς είναι δυνατόν σε ένα πολιτισμένο κράτος να ανατίθεται σκόπιμα η διεύθυνση ενός τέτοιου σχολείου σε κάποιο διευθυντή, ο οποίος δημόσια δηλώνει, ότι σκοπός του είναι να σταματήσει αναγκαίες και θετικές κατά κοινή ομολογία παιδαγωγικές πρωτοβουλίες που λειτούργησαν για εννέα χρόνια;»
Πάνος Δρακόπουλος Δάσκαλος, ΔΣ Κοσκινού (ΡΟΔΟΣ)

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

Πανεπιστημιακοί υπέρ της αποφυλάκισης της Χριστίνας Κυριμοπούλου

Στη συλλογή υπογραφών υπέρ της αποφυλάκισης της 20χρονης τσιγγάνας Χριστίνας Κυριμοπούλου, η οποία κρατείται από τα 15 της χρόνια στις γυναικείες φυλακές Θηβών, προχώρησαν πανεπιστημιακοί και ερευνητές. Αιτία αποτέλεσε η τελευταία απόπειρα αυτοκτονίας της Χριστίνας, όταν πληροφορήθηκε ότι παρατείνεται η αποφυλάκισή της, η οποία θα πραγματοποιόταν εντός του Ιουνίου, καθώς ανασύρθηκε μία νέα ποινή για την οποία είχε καταδικαστεί ερήμην.
«Η Χριστίνα έχει όλα τα στίγματα πάνω της», μας εξηγεί η καθηγήτρια Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, Αφροδίτη Κουκουτσάκη.
«Είναι τσιγγάνα, ναρκομανής και έχει ψυχική ασθένεια. Το θέμα της Χριστίνας αποτελεί την επιτομή της αντίφασης που περικλείει η έννοια της κοινωνικής επανένταξης όταν η κοινωνία σε διώχνει, σε απομακρύνει και διατείνεται ότι σε περικλείει», τονίζει .
Το σημαντικότερο, όπως μας επισημαίνει είναι «να αναζητήσουν τη λύση, γιατί η λύση υπάρχει για να βγει αυτό το παιδί από τη φυλακή. Είναι υπερβολικό να ζητάει κανείς ότι θα τη φροντίσει η Πολιτεία, η οποία την έριξε στα 14ά της στη φυλακή...». «Το νομικό κομμάτι, το κομμάτι του σωφρονιστικού συμπληρώματος είναι τελείως δευτερεύων. Δεν είναι δυνατόν, υπό οιεσδήποτε συνθήκες, σε μία κρατούμενη νεαρή, με τέτοια προβλήματα να επιβάλεις πειθαρχικές ποινές. Δεν γίνεται! Ο νόμος σου επιτρέπει πάντα να έχεις επιλογές. Σ’ αυτή την περίπτωση, η μόνη επιλογή που υπάρχει είναι η εξόντωση», καταλήγει. Εντός δύο ημερών από τη διάθεσή του προς υπογραφή, το κείμενο είχε συγκεντρώσει 80 υπογραφές. Η ανταπόκριση των πανεπιστημιακών ήταν άμεση και, σήμερα, οι υπογραφές ανέρχονται σε 104 ενώ των πολιτών ξεπερνούν τις1000.
Διαβάστε το ψήφισμα Πανεπιστημιακών και Ερευνητών.
Η συλλογή υπογραφών για πανεπιστημιακούς και ερευνητές συνεχίζεται στο christinakyrimopoulou@gmail.com.
Παράλληλα, πραγματοποιείται και συλλογή υπογραφών πολιτών στο : christina_kyrimopoulou@yahoo.gr
Η ιστοσελίδα όπου μπορεί να δει κανείς τις υπογραφές είναι: http://crimevssocialcontrol.blogspot.com/2009/07/blog-post_9055.html
πηγές: tvxs, crimevssocialcontrol.blogspot

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

“Τα ρούχα του Βασιλιά” ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟΥ

στο Κέντρο Νέων Κορινθίας
(Γιά ενήλικες και παιδιά)
Η ομάδα Κουκλοθεάτρου του Κέντρου Νέων Κορινθίας, θα παρουσιάσει σειρά παραστάσεων με τίτλο ¨Τα ρούχα του Βασιλιά", έργο διασκευασμένο από τον θεατρικό συγγραφέα Γιάννη Καλατζόπουλο και βασισμένο στο γνωστό παραμύθι του Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν.


Ημερομηνίες παραστάσεων:
1-7-09 Τετάρτη
3-7-09 Παρασκευή
4-7-09 Σάββατο
6-7-09 Δευτέρα
11-7-09 Σάββατο
12-7-09 Κυριακή
Ωρα: 9.30μ.μ
Είσοδος Ελεύθερη



Μεταναστευτικό: μύθοι και πραγματικότητα.

Η οικονομική κρίση καταφθάνει μετά βαΐων και κλάδων στην χώρα μας και όπως όλα δείχνουν οι χαμηλότερες και χαμηλότατες κοινωνικές τάξεις με πρώτους τους εργαζόμενους θα κλιθούν να πληρώσουν τα σπασμένα μιας οικονομικής υφέσεις για την οποία ούτε ευθύνονται ούτε τα ωφέλει της οικονομικής της «έξαρσης» απόλαυσαν πότε. Τα πρώτα αντιλαϊκά μέτρα είδη εφαρμόζονται ενώ ακόμα περισσότερα βρίσκονται στην ατζέντα. Η λαϊκή δυσφορία σε οποία ένταση και αν εμφανιστεί είναι νομοτελειακά προκαθορισμένη από την στιγμή που η καταπίεση μεγαλώνει γεγονός που ενδέχεται να οδηγήσει σε επικίνδυνες κοινωνικές εντάσεις με στόχο τον υπεύθυνο της οικονομικής κρίσεως ,το ίδιο το οικονομικό σύστημα δηλαδή και τις κοινωνικές τάξεις τις όποιες ευνοεί, οδηγώντας στην εξαθλίωση τις πολυπληθέστερες μάζες του πληθυσμού.
Έτσι επειδή ,όπως λέει το ρητό, «Καλύτερο από το να θεραπεύεις το να προλαμβάνεις.» το σύστημα ενεργοποιώντας όλους τους μηχανισμούς του (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-ΜΜΕ-Κράτος και παρακράτος) προσπαθεί να δώσει έναν επίπλαστο εχθρό ο οποίος θα λειτουργήσει ως <σάκος τους μποξ> για την κοινωνική οργή. Οι μετανάστες φαίνονται ,και είναι, ως η βολικότερη λύση. Όλα τα υπαρκτά και ανύπαρκτα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας τείνουν να προσωποιηθούν σε αυτούς ενώ το ιδεολόγημα δείχνει να έχει αποτελέσματα :ξενοφοβία, επιχειρήσεις σκούπα, στρατόπεδα συγκεντρώσεως, “αγανακτισμένοι πολίτες”, φασιστικές επιθέσεις, άνοδος ΛΑΟΣ κ.α. συνθέτουν το ψηφιδωτό της ,γκεμπελικού τύπου, προπαγάνδας. Η επίθεση προσπαθεί να νομιμοποιηθεί ιδεολογικά και ηθικά στην κοινωνία με επιχειρήματα τα οποία όμως οδηγούν επί της ουσίας σε αντίθετα συμπεράσματα.
Συγκεκριμένα :
• Λένε πως οι μετανάστες προκαλούν την φτώχεια και ευθύνονται για την ανεργία. Ψέματα! Έρευνες έχουν αποδείξει πως οι εισροή μεταναστών αύξησε το Α.Ε.Π της Ελλάδας ενώ είναι και οι κύριοι υπεύθυνοι της αναστυλώσεως της αγροτικής οικονομίας της χώρας.
• Αναφέρονται για την αυξημένη εγκληματικότητα των μεταναστών την στιγμή που καμία έρευνα δεν αποδεικνύει κάτι τέτοιο. Ειδικότερα επίσημη έρευνα του Υπ. Δικαιοσύνης αναφέρει πως το 97% των παραβάσεων που τελούνται από μετανάστες σχετίζετε με διάφορες παρατυπίες με την άδεια παραμονής τους και με παράνομη είσοδο στην χώρα ενώ οι συγκριτικοί δείκτες εγκλημάτων Ελλήνων-μεταναστών εμφανίζουν παρόμοια στατιστικά με ελαφρώς χαμηλότερους τους δείκτες εγκληματικότητας των μεταναστών (!) επίσης αξίζει να σημειωθεί πως αν υπάρχει πρόβλημα εγκληματικότητας στην Ελλάδα αυτό δεν βρίσκετε στην παραβατικότητα των φτωχοδιαβόλων μα στην ληστρική μανία των εγκληματιών του λευκού κολάρου(siemens, ,28δις, βατοπέδι,πυρκαγίες,χρηματιστήριο,”κουμπάροι” και τόσα άλλα.)
• Εκφράζουν φόβους και ανησυχία για το «που θα πάει αυτό το κύμα μεταναστών από την μέση ανατολή» μας αποκρύπτουν όμως το τι προκαλεί αυτό το «νέο κύμα».Μήπως οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι του Νάτο τους όποιους Ελλάδα και Ε.Ε. στηρίζουν στρατιωτικά, οικονομικά, πολιτικά? Μήπως η φτώχεια, η βία, η καταπίεση και η εξαθλίωση δεν είναι ιστορικά τα βαθύτερα αίτια κάθε «μεταναστευτικού κύματος»?.
Τέρμα τα ψέματα! Έμπρακτη αλληλεγγύη στους μετανάστες! Ταξική συνείδηση! Ο εχθρός δεν βρίσκετε ανάμεσα στην κοινωνική τάξη που παράγει τον πλούτο,αλλά στην αιμοβόρα μειοψηφία η όποια τον οικειοποιείται μέσω της εκμετάλλευσης της εργασίας. Ας γευτούν την οργή μας αυτοί, οι όποιοι το δικαιούνται.

Κωνσταντίνος Λαμπράκης.

ΤΙ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ;


η Μαριλία Μοσχοβίτη, επί πτυχίω φοιτήτρια της Νομικής Αθηνών, μας μιλά για το φοιτητικό κίνημα της τελευταίας 5ετίας

Το 2004 η Ν.Δ. έγινε κυβέρνηση με ένα βασικό σύνθημα: ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ σε παιδεία και εργασία.

Στην παιδεία αφορούσε τρία ζητήματα: α) Αναδιάταξη των όρων συνδικαλισμού, κοινωνικοποίησης και καθημερινότητας των φοιτητών μες στις σχολές, δηλ. νέος Νόμος-Πλαίσιο

β) Επαγγελματικά δικαιώματα και πτυχίο, άρα άρθρο 16 ή ισοτιμία με τα Κ.Ε.Σ. Ι.Ε.Κ. σχετικά με τα επαγγελματικά ιδρύματα που χορηγούν τίτλους σπουδών που έχουν και δεν έχουν αντίκρισμα στην αγορά εργασίας και γ) Άσυλο και δημοκρατικά δικαιώματα, κεκτημένα εντός του πανεπιστημίου μέσα από λαϊκούς αγώνες

Πως φτάσαμε στις καταλήψεις του Μάη-Ιούνη 2006; Δύο πράγματα έπαιξαν σημαντικό ρόλο: α) η παρέμβαση της ριζοσπαστικής αριστεράς στις σχολές με έναν λόγο που έπιανε τα κομβικά ζητήματα που έθιγαν τα υλικά συμφέροντα των φοιτητών και β) η μεγάλη αναντιστοιχία μεταξύ των πολύ λίγων θέσεων εργασίας σε σχέση με τους απόφοιτους των διάφορων σχολών, η διαρκής υποτίμηση των εργασιακών δικαιωμάτων των πτυχίων.

Έτσι φτάσαμε στις εξάρσεις του Μάη-Ιούνη 2006 και Γενάρη-Μάρτη 2007, όπου στην τελευταία πετύχαμε την πιο σπουδαία νίκη, την μη αναθεώρηση του αρ.16 και άλλων άρθρων, μια αναθεώρηση συνολικά προς αντιδραστική κατεύθυνση (ιδιωτικά πανεπιστήμια, αποχαρακτηρισμός δασικών εκτάσεων κ.ά.) Λόγω όμως ελλιπούς παρέμβασης των αγωνιστικών δυνάμεων και συνολικής επανάπαυσης των φοιτητών έχουν περάσει διατάξεις του νέου Νόμου-Πλαίσιο όπως αυτή σχετικά με τα συγγράμματα. Πλέον οι φοιτητές διαλέγουν το βιβλίο από το οποίο θα διαβάσουν, αλλά πολλές φορές αναγκάζονται να αγοράσουν και αλλά από την λίστα συγγραμμάτων για το εκάστοτε μάθημα καθώς το ένα μόνο δεν καλύπτει την ύλη που απαιτείται.

Δυστυχώς έχουμε επαναπαυτεί νομίζοντας κάναμε το καθήκον μας, δώσαμε τον αγώνα μας και ότι το υπουργείο θα σεβαστεί αυτόν τον αγώνα. Μεγάλο λάθος! Η κυβέρνηση αφού δεν της βγήκε ο αυταρχισμός στην αρχή, προσπαθεί μετά την επανεκλογή της το 2007 να τα περάσει τμηματικά, μια διάταξη στην Νομική Αθηνών, άλλες δύο στο Φυσικό Ηρακλείου κ.ο.κ. Έτσι περνάει ότι θέλει σε σχολές ευάλωτες όπως είναι τα ΤΕΙ αλλά και επαρχιακές σχολές όπου η παρέμβαση της αριστεράς συνολικά είναι μηδαμινή.

Μας αντιστοιχεί ένα επιθετικό κίνημα που θα προκύψει από μια εξίσου επιθετική παρέμβαση. Το κίνημα 2006-2007 ήταν αμυντικό, δηλ. υπερασπιζόμασταν ήδη κεκτημένα δικαιώματα, όπως η αξία των πτυχίων, η συνδικαλιστική ελευθερία κ.ά. Όσο σκληρή είναι η συγκυρία και διεθνώς με την οικονομική κρίση αλλά και την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, άλλο τόσο πρέπει οι προοδευτικές δυνάμεις εντός του πανεπιστημίου να είναι σε επαγρύπνηση και να απαντούν έμπρακτα και επιθετικά στις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης κεντρικά και ανά σχολή.

Ερώτηση:Γιατί βγαίνουν πρώτες ΔΑΠ & ΠΑΣΠ με τόση διαφορά στις φοιτητικές εκλογές και γιατί τόση αποχή από αυτές; Πως μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση;

Η ριζοσπαστική αριστερά πρέπει να συμμετέχει στις εκλογές σ’οποιοδήποτε κοινωνικό χώρο αλλά με τελείως διαφορετική δουλειά από τα αστικά κόμματα και την συνδιαχειριστική αριστερά (ΚΚΕ & Συνασπισμός). Πρέπει να προτείνει έμπρακτα στην καθημερινότητα μια άλλη βιοθεωρία και στάση ζωής. Χωρίς να το πλασάρει, απλώς να το εννοεί. Αυτό είναι που δημιουργεί κοινωνικό ρεύμα. Και για μένα η απάντηση της αριστεράς στους μηχανισμούς είναι το ρεύμα.

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

Ξεκινάει το 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

Για 14η χρονιά τo Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ ανοίγει τις πύλες του. Έλληνες και ξένοι, ελληνίδες και ξένες μαζί θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, τη ζωή μας και την αξιοπρέπειά μας. Γιατί ο ρατσισμός δεν πλήττει μόνο όσους τον υφίστανται, θίγει εξίσου και όσους τον ανέχονται. Το κυνήγι των μεταναστών και των προσφύγων δεν βελτιώνει τη ζωή των ντόπιων, αντίθετα προετοιμάζει την αφαίρεση των δικαιωμάτων όλων μας, αποκτηνώνει τις κοινωνίες και οπλίζει τη ρατσιστική Ακροδεξιά. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν είναι πρόβλημα, έχουν προβλήματα. Πάνω τους οι κυρίαρχοι μεταθέτουν τα βάρη της δικής τους κρίσης, όπως κάνουν με τους εργαζόμενους και τους φτωχούς, εξαπολύοντας αστυνομίες και στρατούς ενάντια στα θύματα της δικής τους πολιτικής. Μαζί, λοιπόν, στο δρόμο που άνοιξε η Κωνσταντίνα Κούνεβα, στο δρόμο της ενότητας ελλήνων και αλλοδαπών εργαζομένων και ανέργων, στο δρόμο της αλληλεγγύης, της ζωής και της αξιοπρέπειας.

Για περισσότερες πληροφορίες και το πλήρες πρόγραμμα του Φεστιβάλ επισκεφτείτε το www.antiracistfestival.gr.

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009