Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

BLITZSCREEN

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

Κυριακή 24/1/2010 στις 12:00 ανοίγουμε ξανά όλα τα διόδια


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με απόφαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού κατά των διοδίων

την Κυριακή 24/1/2010 στις 12:00 ανοίγουμε ξανά όλα τα διόδια

Η καθημερινή αντίσταση των κατοίκων και η δράση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Κατά των Διοδίων είχαν σαν αποτέλεσμα να καταφέρουμε ήδη τις πρώτες νίκες μας στον αγώνα για δημόσιους και ελεύθερους δρόμους. Σπάσαμε τη σιωπή γύρω από το σκάνδαλο των Τεμπών και αναδείξαμε τις ευθύνες της εταιρείας Αυτοκινητόδρομος Αιγαίον Α.Ε. Πετύχαμε την αναστολή της λειτουργίας του σταθμού διοδίων στο Αιγίνιο. Με τον πανελλαδικό συντονισμό μας συμβάλλαμε ώστε κάθε μέρα όλο και περισσότεροι οδηγοί να συμμετέχουν σε αυτόν τον αγώνα αρνούμενοι να πληρώσουν διόδια στις εταιρείες – δολοφόνους.

Συνεχίζουμε τον αγώνα μας έχοντας άμεσους στόχους :

- Να μη δημιουργηθεί κανένας νέος σταθμός διοδίων. Να μη γίνει καμία αύξηση.

- Να ανασταλεί η λειτουργία όλων των σταθμών διοδίων της χώρας μέχρι τη λειτουργία της εθνικής οδού στα Τέμπη ως ελάχιστη ανακούφιση των πολιτών εκ μέρους του κράτους.

- Να αποδοθούν ευθύνες στην εταιρεία Αυτοκινητόδρομος Α.Ε. και να επωμιστεί όλο το κόστος της επαναλειτουργίας και κατασκευής της εθνικής οδού στο τμήμα «Μαλιακός – Κλειδί»

Δεν πληρώνουμε διόδια – Μην πληρώνεις κι εσύ

Κατάργηση όλων των διοδίων

Δρόμοι ελεύθεροι – δημόσιοι – ασφαλείς

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

PARTY 23 GENARH


STO POLITISTIKO KENTRO

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

AMORESPERROS

O Ταλαντούχος Alejandro González Iñárritu με την πρώτη του ταινία καταφέρνει να δώσει το καλύτερο δείγμα γραφής του. Με ένα σινεμά γρήγορο, σύγχρονο και μέσα στο πνεύμα της εποχής ασχολείται με θέματα όπως ο θάνατος, τα ανεκπλήρωτα όνειρα , η προδοσία και η αγάπη. Η ταινία παρουσιάζει τρεις σκληρές ιστορίες που μπλέκονται η μία μέσα στην άλλη με αριστουργηματικό τρόπο. Ο Οκτάβιο (Gael García Bernal) είναι παράφορα και χωρίς ελπίδα ερωτευμένος με την κουνιάδα του. Ο Ελ Τσίβο (Emilio Echevarría ) είναι ένας πρώην αριστερός αντικαθεστωτικός που έχει καταλήξει επαγγελματίας δολοφόνος και ζει σχεδόν σαν άστεγος .Ο Ντανιέλ (Álvaro Guerrero) και η Βαλέρια (Goya Toledo) αντιλαμβάνονται μετά το ατύχημα ,που την κάνει να χάσει την ομορφιά της ,ότι η αγάπη τους δεν ήταν άσχετη με την εξωτερική της εμφάνιση. Όλα αυτά είναι δοσμένα με ουσιαστικό στοιχείο την άγρια ζωή στους δρόμους της πόλης του Μεξικού, με τρόπο που κάνει την πόλη και την υπόγεια ζωή της να είναι ο ουσιαστικός πρωταγωνιστής της ταινίας.

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ

Η ομάδα Copyleft και ο Σύλλογος Σικυωνίων Πολιτών ξεκινούν από την Παρασκευή 15/1 τη συγκέντρωση χρήσιμων αγαθών, όπως τρόφιμα, παιδικά παιχνίδια, ρούχα και βιβλία, τα οποία θα διατεθούν σε συνανθρώπους μας που τα έχουν ανάγκη.

Μπορείτε να φέρετε ότι από τα παραπάνω θέλετε στα γραφεία του Συλλόγου Σικυωνίων Πολιτών, Μεταμορφώσεως Σωτήρος & Κροκιδά 10, Κιάτο.
Τα γραφεία θα είναι ανοιχτά μέχρι τέλος Γενάρη κάθε Παρασκευή 6-9 μ.μ. και Σάββατο 10-1 π.μ.
Τηλ. επικοινωνίας για αυτές τις ώρες: 27420-27166

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

00's:Όταν διαλύθηκαν οι ψευδαισθήσεις.


Η δεκαετία του 2000 αποτελεί παρελθόν πλέον,τα προβλήματα όμως που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε παραμένουν,γιγαντωμένα όσο ποτέ.Αλλά ας τηρήσουμε το πεπατημένο μονοπάτι της νοσταλγίας,στρέφοντας τη ματιά μας σε μεγάλα γεγονότα της περασμένης δεκαετίας,συγκεκριμένα εξετάζοντας μια κοινή συνέπεια τους,αγνοημένη από τους κυρίαρχους θεσμούς πληροφόρησης και παραγωγής ιδεών.Μιλώ για την διάλυση των ιδεολογημάτων-ψευδαισθήσεων που κυριαρχούσαν στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο,καθόριζαν τα πλαίσια συζήτησης,πολλές φορές ακόμα και τα πλαίσια του πολιτικοκοινωνικού αγώνα (η συμβίβαση με τα προαναφερθέντα πλαίσια αποτελεί ένα απο τα μεγάλα σφάλματα της αριστεράς) και απολάμβαναν την ισχύ θέσφατου,μη επιδεχόμενα κριτική.Ιδεολογήματα και θεσμοί που είχαν αναχθεί σε μεταφυσικές έννοιες,σχεδόν θρησκευτικές.Ελεύθερη αγορά,νεοφιλευθερισμός,ο ρόλος της ευρωπαικής ένωσης,ειρήνη στη Μέση Ανατολή,και άλλες έννοιες που θα εξετάσουμε παρακάτω, αποδομήθηκαν και σε αρκετές περριπτώσεις,κατέρρευσαν.


Ψευδαίσθηση 1:Ευρωπαική Ένωση
Κακή δεκαετία για την ΕΕ...Συνήθως σε ρόλο κομπάρσου η Πόντιου Πιλάτου.Μετά τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς και τα αξέχαστα ανδραγαθήματά της,ήρθε η Αμερικάνικη εισβολή στο Αφγανιστάν.Καμία εναντίωση στην εισβολή από μέρους της,ούτε καν η προβολή κάποιων αιτημάτων που θα καθιστούσαν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα του αφγανικού λαού.Όσο αφορά την αναίτια και παράνομη εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ και τη σφαγή που ακολούθησε και εξακολουθεί ακόμη,πολλά μέλη της ΕΕ συμμετείχαν πρόθυμα,υιοθετώντας τον πατροπαράδοτο ρόλο του υπηρέτη του αφεντικού.Στις πρώτες ελεύθερες παλαιστινακές εκλογές,το 2006,αφού οι παλαιστίνιοι εξέλεξαν όχι τους εκλεκτούς της Ουάσιγκτον,αλλά τη Χαμάς,η ΕΕ επέβαλε εμπάργκο στα κατεχόμενα,στραγγαλίζοντας έτσι τον πάμφτωχο πληθυσμό που βασίζεται αποκλειστικά στη ξένη ανθρωπιστική βοήθεια για να ζήσει.Οι παλαιστίνοι ψήφισαν του λάθος ανθρώπους,και έπρεπε να τιμωρηθούν.Αλλά και στο εσωτερικό της ΕΕ,οι τριγμοί και οι εντάσεις ήταν κάτι παραπάνω από κυρίαρχοι.Η συνθήκη της Λισαβόνα έφερε την ΕΕ στα όρια της,παρότι εν τέλει εγκρίθηκε μετά από το δεύτερο(!) ιρλανδικό δημοψήφισμα.Συμπερασματικά,η ΕΕ απομακρύνθηκε από τον ρόλο του αυτόνομου πολιτικού παίκτη στη διεθνή σκακιέρα,προοπτική που ευαγγελίζονταν μέχρι πρότινως πολλοί ευρωπαιστές.Η ΕΕ αποτελεί στη παρούσα φάση έναν οικονομικό γίγαντα,αλλά έναν πολιτικό και ηθικό νάνο.
Ψευδαίσθηση 2:Ελεύθερη-αγορά-Νεοφιλελευθερισμός

Η αλλιώς:''Κάποιος πρέπει να πεθάνει για την ετήσια ανάπτυξη του 3%.Το δόγμα-θέσφατο της ελεύθερης αγοράς,του αόρατου χεριού της οικονομίας που ρυθμίζει πάντα,των ιδιωτικοποιήσεων,της ανάπτυξης του 3%(πόσες φορές δεν ακούσαμε ότι:''Θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι,καθώς η στόχος της ετήσιας ανάπτυξης του 3% επιτεύχθηκε''?) που στραγγίζει τη γή και εξαθλιώνει τους ανθρώπους,δέχτηκε τα σοβαρότερα χτυπήματα στην ιστορία.Από τον Ιανουάριο του 2000 ήδη,οι κινηματικές δράσεις ενάντια στη ιδιωτικοποίηση του νερού ενός λαού,του λαού της Βολιβίας,και η εκλογή του Έβο Μοράλες,έδειξαν τον δρόμο της πάλης ενάντια σε διαφθαρμένες κυβερνήσεις και υπερεθνικές.Η Αργεντινή,χωρα-μοντέλο εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων οικονομικών δογμάτων,με την οικονομική κατάρρεσή της και την αξιοθαύμαστη ριζοσπαστικοποίηση που ακολούθησε σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας,σκόρπισε ακόμη περρισότερες αμφιβολίες για την ορθότητα των επιταγών της ελεύθερης αγοράς.Η εξέγερση της Οαχάκα,ο Ισημερινός,η Βενεζουέλα,αποτέλεσαν τόποι αμφισβήτησης.Φυσικά τα προαναφερθέντα αναφέρθηκαν από τα κυρίαρχα ΜΜΕ ως ''ταραχές'' η ''ακατανόητα λατινοαμερικάνικα γεγονότα'',αρνούμενα εκκούσια να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα το προβληματισμό.Τελειώνοντας αυτό το κομμάτι,δεν γινεται να μην αναφερθούμε φυσικά στο ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης,η οποία αποτέλεσε τη ταφόπλακα του νεοφιλελευθερισμού και της ελευθερης αγοράς.Οι τράπεζες δέχθηκαν ευχαρίστως κυβερνητική οικονομική βοήθεια,οι δασμοί (αν και παρόντες από χρόνια-παρά τις εξαγγελείες περί του αντιθέτου) απέκτησαν ξανά τη νομιμότητά τους,ενώ οι εθνικοποιήσεις χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και μεγάλων βιομηχανιών κυριάρχησαν.Το ιδεολόγημα της ''ελεύθερης'' αγορά,έπαψε να υπάρχει.Το διασκεδαστικό είναι ότι το φέρετρό της έκλεισαν οι ιδιοι οι ευαγγελλιστές της.
Ψευδαίσθηση 3:Μέση Ανατολή
Δυστυχώς ουσιαστική αλλαγή στη Ισραηλινή και στην πολιτική των ΗΠΑ σε σχεση με τη Μέση Ανατολή δεν ήρθε ποτέ,παρά τα ψεύδη που ακολούθησαν την εκτρωματική συμφωνία του Όσλο.Η συνέχιση της ισραηλινής κατοχής,η αποστέρηση των παλαιστινίων από τα βασικά τους δικαιώματα και ο τεμαχισμός των εδαφών τους από τους αυτοκινητόδρομους του ρατσιστικού κράτους,η συνέχιση των εποικισμών,έφεραν ως αποτέλεσμα το ξέσπασμα της δεύτερης Intifada το 2000,διαλύοντας τις αυταπάτες περί αλλαγής της πολιτικής σε αυτή τη γωνιά του κόσμου.Η εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο το 2006,η οικοδόμηση του τείχους και ο περσινός βομβαρδισμός της Γάζας κατέστησε σαφές ποιός επιθυμεί την ειρήνη και ποιός όχι.
Ψευδαίσθηση 4:Κλιματική αλλαγή
Επιτέλους,η ανθρωπότητα δείχνει να συνειδητοποιεί ότι ο δρόμος της καπιταλιστικής διαρκούς και απερίσκεπτης ανάπτυξης,κάποια στιγμή θα τη σκοτώσει.Θα αποφύγουμε να αναλύσουμε τη μετατροπή του περιβαλλοντικού θέματος σε κυρίαρχο πρόταγμα πολλών κομματιών της κοινωνίας,για να εστιάσουμε σε ένα πολύ σημαντικότερο θέμα που αποφεύγεται να θιχτεί από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και επικοινωνίας.Το μάταιο των λεγόμενων ''συσκέψεων κορυφής με αντικείμενο την κλιματική αλλαγή''.Η αποτυχία της συνόδου της Κοπεγχάγης ανέδειξε τα δομικά προβλήματα του κοινωνικοοικονομικού συστήματος,ενός συστήματος που γεννά τη περιβαλλοντική καταστροφή.Πως είναι λοιπόν δυνατόν οι φορείς εξουσίας αυτού του συστήματος,να παράγουν μια συμφωνία αρκετά ριζοσπαστική ώστε να αντιμετωπίσει συνολικά το πρόβλημα?Τέτοιες πρωτοβουλίες,υπό τις παρούσες συνθήκες,είναι καταδικασμένες.Η ψευδαίσθηση ότι η κλιματική καταστροφή μπορεί να αντιμετωπιστεί από τα πάνω,από τους ηγέτες του κόσμου διαλύθηκε.Η αντιμετώπιση των καταστροφικών πολιτικών θα γίνει από τα κάτω,από εμάς,με μεθόδους ριζοσπαστικές,που περιμένουν να τις εφεύρουμε.Αλλά γρήγορα.Ο πλανήτης δεν μπορεί να περιμένει.

Ηλίας Σταθάτος

ΔΗΘΕΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΨΕΥΤΟΔΙΛΛΗΜΑΤΑ

Αγώνας εναντίον των διοδίων ή υπέρ του τραίνου ;

Οι κινητοποιήσεις ενάντια στα διόδια και την παραχώρηση των εθνικών μας δρόμων σε ιδιωτικές εταιρείες, δεν έρχονται καθόλου σε αντίθεση, με την ανάπτυξη άλλων μέσων μεταφοράς, όπως του τραίνου και δεν πρέπει οι οικολόγοι- πράσινοι να βάζουν τέτοια ψευτοδιλήμματα.

Αφορμή μου έδωσε το άρθρο του Ε. Σπινθάκη στο ecokorinthia.gr στις 19/12/2009, μια μόλις ημέρα μάλιστα πριν την πανελλαδική κινητοποίηση του αγώνα κατά των διοδίων.

Γράφει μεταξύ των άλλων :

«Η γενικευμένη άρνηση καταβολής των διοδίων απλώς θα έχει τις εξής συνέπειες:

  • Θα αυξήσει την κίνηση σε ένα πολύ επικίνδυνο δρόμο Κόρινθος-Πάτρα και άρα τον κίνδυνο τροχαίων ατυχημάτων.

  • Θα αυξήσει την κατανάλωση των υγρών καυσίμων και άρα των αερίων που προκαλούν την κλιματική αλλαγή.

Δεν μπορώ να δω τι καλό θα προκύψει για τον πλανήτη αλλά και την καθημερινότητά από την (αναγκαστική ενδεχομένως) αύξηση της αυτοκίνησης που οδηγούν αιτήματα όπως “όχι διόδια”. Κίνημα εγώ εννοώ την συμμαχία ανθρώπων πάνω στην βελτίωση της καθημερινότητας. Νομίζω πως πρέπει ως κοινωνία να πάμε πλέον ένα βήμα παρακάτω. Να θίξουμε δηλαδή το ζήτημα της ποιότητας στην μετακίνηση, δηλ. “ασφάλεια, άνεση, μη ρύπανση”.

Η λύση λοιπόν δεν μπορεί να είναι η αυτοκίνηση, ούτε μέτρα που την ενισχύουν, αλλά ο σιδηρόδρομος. Ας διεκδικήσουμε επενδύσεις και έργα σε όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο της Πελοποννήσου.»

Το άρθρο για να στηρίξει το δήθεν οικολογικό ψευτοδίλλημα καταφεύγει σε ανακρίβειες και παραπλανητικά άλματα, όπως :

1) Από πού προκύπτει ότι η άρνηση καταβολής διοδίων θα αυξήσει την κίνηση των αυτοκινήτων στις εθνικές οδούς και μαζί με αυτό τα αέρια που προκαλούν την κλιματική αλλαγή ;

Η αλήθεια είναι ότι λόγω της αύξησης των διοδίων δημιουργείται επιπλέον πρόβλημα αφού η κίνηση των οχημάτων αυξάνεται δραματικά στο υπόλοιπο υποβαθμισμένο δίκτυο των νομών ακριβώς για να μην πληρώσουν-παρακάμψουν τα διόδια με αποτέλεσμα κυκλοφοριακά προβλήματα, αύξηση ρύπων κλπ.

2) Από πού προκύπτει ότι ποιότητα στις μετακινήσεις δεν μπορούν ή δεν πρέπει να έχουν ή να διεκδικούν όσοι μετακινούνται με αυτοκίνητο ;

Η αλήθεια είναι ότι την ασφάλεια, την άνεση και την λιγότερη ρύπανση την εξασφαλίζει ένα σύγχρονο οδικό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο δρόμων που θα τηρεί τις Ευρωπαϊκές προδιαγραφές και μάλιστα χωρίς χαράτσι για να πας από την Κόρινθο στην Πάτρα.

3) Από πού προκύπτει ότι όσοι μετακινούνται με αυτοκίνητο και δεν θέλουν τα διόδια και την παραχώρηση των εθνικών μας δρόμων είναι κατά τις ανάπτυξης και άλλων μέσων μεταφοράς όπως του τρένου και όχι μόνον ;

Η αλήθεια είναι ότι τα τρένα και το σιδηροδρομικό δίκτυο θέλουν εκσυγχρονισμό, επέκταση και επαναχάραξη του δικτύου σε ορισμένες περιπτώσεις για να μην περνούν μέσα από τις πόλεις και τις κόβουν στα δύο και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η επέκταση του προαστιακού (θετικότατο έργο) που έφτασε μέχρι το Κιάτο έφερε πάρα πολύ μικρή μείωση της μετακίνησης με το αυτοκίνητο.



Επιπλέον δεν βρίσκει να πει τίποτα ο συντάκτης του άρθρου

  • για την σκανδαλώδη εκχώρηση των δημόσιων δρόμων σε ιδιώτες που μαζί ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ;

  • για τις αποικιακές συμβάσεις που επιτρέπουν σε ιδιωτικές εταιρείες να τοποθετούν διόδια μετωπικά και πλευρικά, όπου και όσα θέλουν, καθώς και να αυξάνουν κάθε χρόνο τις τιμές των διοδίων ;

  • για τις ευθύνες των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων για την άθλια κατάσταση των εθνικών και επαρχιακών οδών που οδηγούν σε εκατοντάδες θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα ;

  • για το ΑΙΤΗΜΑ δρόμοι ελεύθεροι για όλους ;

Μακάρι να υπάρξουν και άλλα τέτοια κινήματα για μεγάλα, μικρά ή τοπικά προβλήματα που θα ενώνουν ανθρώπους, θα τους σηκώνουν από τον καναπέ και θα τους κάνουν ενεργούς πολίτες.



Λεωνίδας Φωτιάδης

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Απο παρέμβαση εργαζομένων στο χώρο του βιβλίου για το τρόπο εργασίας στους "πολυχώρους μεγάλων εταιρειών"



PUBLIC:ζήσε την εμπειρία του Public και η δουλειά θα είναι σαν PARTY!
MΑΝΑΤΖΕΡ:-Σε ποιά βιβλιοπωλεία δούλευες;
ΒΙΒΛΙΟΥΠΑΛΛΗΛΟΣ:-Στον Π., στον Π. και στο f.
Μ: -Eδώ έχουμε εντελώς διαφορετική φιλοσοφία από αυτά, εδώ βλέπουμε τον κόσμο πρώτα σαν επισκέπτη. Συνήθως δεν παίρνουμε παλιότερους γιατί είναι εκπαιδευμένοι στη νοοτροπία των προαναφερθέντων.(εξήγηση συστήματος καθοδήγησης πελάτη)Αν κάποιος θέλει πολύ συγκεκριμένα πράγματα, θα πάει π.χ. στην “Πολιτεία” για λογοτεχνία, στον “Ελευθερουδάκη” για ξενόγλωσσα .Εμείς εδώ, θέλουμε να τους κάνουμε να αισθάνονται άνετα για να τους τσιμπάμε τα φράγκα... σαν να έρχονται σε πάρτυ και βρίσκουν συνέχεια πράγματα.Πες οτι κάνεις πάρτυ σπίτι σου και στέκονται μπροστά στην βιβλιοθήκη, άνθρωποι που δεν τους γνωρίζεις και ήρθαν μαζί με φίλους σου. Εσύ πρέπει να πάρεις ένα βιβλίο και να τους ψαρώσεις ρωτώντας αν το ξέρουν. Πρέπει να τους δώσεις σημασία χωρίς να τους αφήσεις.Αν σε προσλάβουμε, μην σε δω να κάθεσαι στο “info-point” την στιγμή που έχει κόσμο μπροστά στην βιβλιοθήκη, την γάμησες!Όταν θα έρχεσαι για δουλειά θα ξεχνάς τα προβλήματά σου (σε χώρισε η γκόμενα, κ.λ.π.) και θα έρχεσαι έτοιμος για ΠΑΡΤΥ...
Εδώ τώρα, αν δω κάποιον υπάλληλο με κατεβασμένα μούτρα, τον στέλνω στην είσοδο να υποδέχεται τον κόσμο μέχρι να τον δώ να αλλάζει διάθεση και τότε τον επιστρέφω στο τμήμα του.Είσαι διατεθειμένος γι’αυτήν τη φιλοσοφία, να αφήσεις πίσω σου αυτά που σου έμαθαν οι άλλοι;
B: -Nαι
M: -Aς υποθέσουμε τώρα πως έρχεται μια ηλικιωμένη κυρία να της πουλήσεις, τι θα της προτείνεις;
Β: -Υποθέτω αυτό (λέει έναν τίτλο).
Μ: -Θα πρέπει πρώτα να μάθεις τα ενδιαφέροντά της, μπορεί να μαγειρεύει -οπότε την πας στη μαγειρική. Το ζήτημα είναι να μην φύγει με άδεια χέρια. Αν τώρα σου ζητήσουν κάτι που δεν έχουμε (άσε αυτά που ξέρεις με τις παραγγελίες) τους δίνεις κάτι παρεμφερές. Το ζήτημα είναι να ΑΓΟΡΑΣΕΙ κάτι τώρα, δεν μας ενδιαφέρει η παραγγελία - αν είναι έτσι πετάγεται στους πιο εξειδικευμένους και το παίρνει. Εμείς είμαστες πιο γενικοί, προσπαθούμε να παίξουμε με όλους, κατάλαβες.
Β:-Nαι...
Μ:- Δεν ξέρω αν θα σε πάρουμε και για πόσο, δεν ξέρω αν θα είσαι εποχιακός ή ορισμένου χρόνου. Θα περάσεις δοκιμαστική περίοδο για να δούμε αν μας κάνεις. Έτσι και αλλιώς, οι καλύτεροι θα ΛΑΜΨΟΥΝ! Θα καλέσεις λοιπόν ΕΣΥ από βδομάδα να μάθεις τι αποφασίσαμε, ok?

*Aληθινός διάλογος μεταξύ ενός συναδέλφου και του μάνατζερ της εταιρίας PUBLIC (ιδιοκτησίας Γερμανού) κατά τη διάρκεια συνέντευξης για την θέση του βιβλιοϋπαλλήλου. Ο συνάδελφος ευτυχώς δεν έκανε για την δουλειά, όμως ο παραπάνω διάλογος είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για τον τρόπο που τα αφεντικά μέσω των “επιστημών του μάρκετινγκ & μάνατζμεντ” προσπαθούν να ορίσουν εκ νέου τους όρους υπάρξης μας στους εργασιακούς χώρους με ποικίλα προσχήματα. Οι όροι αυτοί μοιάζουν περισσότερο με όρους συμμετοχής σε περιπετειώδες παιχνίδι “κοινωνικότητας” παρά με αυτά που έκαναν τα αφεντικά ως τώρα. Δηλάδη “και καλά” απλή συνεργασία και αλληλεξάρτηση για το καλό της εταιρίας (δηλ. του αφεντικού). Αυτό που θέλουν τα εξαρτημένα -από την ντόπα του μάρκετινγκ & μάνατζμεντ- αφεντικά είναι να γίνεσαι περισσότερο η δουλειά σου και να το χαίρεσαι. Θέλουν την προσωπικότητά σου αφηρημένα συνδεδεμένη με τις πωλήσεις προϊόντων συμμετέχοντας στον “κοινό” εταιρικό αγώνα, χωρίς να δίνεις σημασία στον τρόπο παραγωγής. Θέλουν να διαγράψεις συνειδησιακά την ταξική σου θέση για να συνεχίζει να αναπτύσσεται η παρακάτω λογική στους εργασιακούς χώρους. Η εκτόνωση της πίεσης από το αφεντικό σου σαν δημιουργικότητα, στην υπηρεσία των στόχων του σέιλς μάνατζερ, του πρέντα κοντρόλ σουπερβάιζορ κ.λ.π...
απο αφίσα των "εργατρίων-εργατων στο χώρο του βιβλίου"