Κιάτο, καλοκαίρι 2009. Η Πόλη φαίνεται να έχει φορέσει τα καλά της. Κάτι οι Αθηναίοι παραθεριστές κάτι η παραλιακή που φαίνεται να έχει ζωντανέψει με το άνοιγμα των καλοκαιρινών resto-bars κάτι τα πολιτιστικά(και όχι) δρώμενα που λαμβάνουν χώρα τους καλοκαιρινούς μήνες δείχνουν να έχουν ξορκίσει προσωρινά το φάντασμα της κρίσης και το τρόμο των μεταρρυθμίσεων κατά των οικονομικά αδύνατων, την συνέχει διεύρυνση των στρατιών των ανέργων, των ανασφάλιστων, των πνιγμένων στα χρέη. Όλα τα δύσκολα έχουν μετατεθεί για το Φθινόπωρο αγνοώντας όλους τους δυσοίωνους προπομπούς(πχ εκκαθαρίσεις μεταναστών, φοροεισπρακτικά χαράτσια κ.α.) χάριν της θερινής «ραστώνης».Κάπου κάπου κάποιες σκιές όμως μας επαναφέρουν για κάποια δευτερόλεπτα στη σκληρή πραγματικότητα που μετά μανίας προσπαθούμε να αποφύγουμε. Περπατούν μαζί ποτέ δύο-δύο, ποτέ περισσότεροι. Το βλέμμα τους χαμένο, μόνο ο βηματισμός τους διστακτικός και φοβισμένος ,ίσως προδίδει στο παρατηρητή κάποια από τα βιώματά τους. Ίσως ένα σπίτι στην πατρίδα βομβαρδισμένο από τους εκδημοκράτες δυτικούς του ΝΑΤΟ, ίσως ένα ταξίδι χιλιομέτρων ή ναυτικών μιλιών με τα πόδια ή της φουσκωτές βάρκες και με τον φόβο του συνοριοφύλακα, τις επιστροφής ή ακόμα και του θανάτου. Ξαφνικά τους βλέπεις να σταματούν και να ψάχνουν τους κάδους. Μήπως και βρουν κάτι ,οτιδήποτε, ακόμα και σάπια τρόφιμα ή σκισμένα κουρέλια θα μπορούσε να τρέψει ή να ντύσει για μέρες και μήνες μια πολυμελή οικογένεια. Τους βλέπουμε και μονολογoύμε “ποιοι είναι? που να ζουν? Κάτω από ποιες συνθήκες? Πως επιβιώνουν?” “καινούργια φαινόμενα” “Αθήνα γίναμε και μη χειρότερα”. Τα ερωτήματα σταματάν εδώ και η πολιτική πραγματικότητα στροβιλίζεται ξανά στο αν για δήμαρχος της Ν.Δ. θα ναι ο Γεώργας ή ο Τσουλούφας ή αν το χρίσμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ θα το πάρει τελικά ο Σπανός
<Σήμερα εμείς, αύριο εσείς!> είχε πει προφητικά ο Αιθίοπας βασιλιάς στην ΚΤΕ παραμονές του β’ παγκοσμίου για την επίθεση του Άξονα στην χώρα του. Φράση που ίσως ταιριάζει στα φαινόμενα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες και τι προοιωνίζουν και για μας. Ας βάλουμε πρώτο στην τοπική κοινωνική ατζέντα την έμπρακτη βοήθεια και συμπαράσταση στους μετανάστες της πόλης, ας δώσουμε φωνή στα μέλη της κοινωνίας που δεν έχουνε φωνή, ας τσακίσουμε αυτά τα φαινόμενα βαρβαρότητας και πισωγυρίσματος στο 21ο αιώνα. Ας τους μιλήσουμε με την γλώσσα της αλληλεγγύης. Εμείς σαν ομάδα copyleft ελπίζουμε να το ανοίξουμε όσο μπορούμε συμβάλλοντας τα μέγιστα σ’αυτό.
Κων/νος Λαμπράκης
Φώτο: Εβίτα Κλωνή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου