Απο παρέμβαση εργαζομένων στο χώρο του βιβλίου για το τρόπο εργασίας στους "πολυχώρους μεγάλων εταιρειών"

PUBLIC:ζήσε την εμπειρία του Public και η δουλειά θα είναι σαν PARTY!
MΑΝΑΤΖΕΡ:-Σε ποιά βιβλιοπωλεία δούλευες;
ΒΙΒΛΙΟΥΠΑΛΛΗΛΟΣ:-Στον Π., στον Π. και στο f.
Μ: -Eδώ έχουμε εντελώς διαφορετική φιλοσοφία από αυτά, εδώ βλέπουμε τον κόσμο πρώτα σαν επισκέπτη. Συνήθως δεν παίρνουμε παλιότερους γιατί είναι εκπαιδευμένοι στη νοοτροπία των προαναφερθέντων.(εξήγηση συστήματος καθοδήγησης πελάτη)Αν κάποιος θέλει πολύ συγκεκριμένα πράγματα, θα πάει π.χ. στην “Πολιτεία” για λογοτεχνία, στον “Ελευθερουδάκη” για ξενόγλωσσα .Εμείς εδώ, θέλουμε να τους κάνουμε να αισθάνονται άνετα για να τους τσιμπάμε τα φράγκα... σαν να έρχονται σε πάρτυ και βρίσκουν συνέχεια πράγματα.Πες οτι κάνεις πάρτυ σπίτι σου και στέκονται μπροστά στην βιβλιοθήκη, άνθρωποι που δεν τους γνωρίζεις και ήρθαν μαζί με φίλους σου. Εσύ πρέπει να πάρεις ένα βιβλίο και να τους ψαρώσεις ρωτώντας αν το ξέρουν. Πρέπει να τους δώσεις σημασία χωρίς να τους αφήσεις.Αν σε προσλάβουμε, μην σε δω να κάθεσαι στο “info-point” την στιγμή που έχει κόσμο μπροστά στην βιβλιοθήκη, την γάμησες!Όταν θα έρχεσαι για δουλειά θα ξεχνάς τα προβλήματά σου (σε χώρισε η γκόμενα, κ.λ.π.) και θα έρχεσαι έτοιμος για ΠΑΡΤΥ...
Εδώ τώρα, αν δω κάποιον υπάλληλο με κατεβασμένα μούτρα, τον στέλνω στην είσοδο να υποδέχεται τον κόσμο μέχρι να τον δώ να αλλάζει διάθεση και τότε τον επιστρέφω στο τμήμα του.Είσαι διατεθειμένος γι’αυτήν τη φιλοσοφία, να αφήσεις πίσω σου αυτά που σου έμαθαν οι άλλοι;
B: -Nαι
M: -Aς υποθέσουμε τώρα πως έρχεται μια ηλικιωμένη κυρία να της πουλήσεις, τι θα της προτείνεις;
Β: -Υποθέτω αυτό (λέει έναν τίτλο).
Μ: -Θα πρέπει πρώτα να μάθεις τα ενδιαφέροντά της, μπορεί να μαγειρεύει -οπότε την πας στη μαγειρική. Το ζήτημα είναι να μην φύγει με άδεια χέρια. Αν τώρα σου ζητήσουν κάτι που δεν έχουμε (άσε αυτά που ξέρεις με τις παραγγελίες) τους δίνεις κάτι παρεμφερές. Το ζήτημα είναι να ΑΓΟΡΑΣΕΙ κάτι τώρα, δεν μας ενδιαφέρει η παραγγελία - αν είναι έτσι πετάγεται στους πιο εξειδικευμένους και το παίρνει. Εμείς είμαστες πιο γενικοί, προσπαθούμε να παίξουμε με όλους, κατάλαβες.
Β:-Nαι...
Μ:- Δεν ξέρω αν θα σε πάρουμε και για πόσο, δεν ξέρω αν θα είσαι εποχιακός ή ορισμένου χρόνου. Θα περάσεις δοκιμαστική περίοδο για να δούμε αν μας κάνεις. Έτσι και αλλιώς, οι καλύτεροι θα ΛΑΜΨΟΥΝ! Θα καλέσεις λοιπόν ΕΣΥ από βδομάδα να μάθεις τι αποφασίσαμε, ok?

*Aληθινός διάλογος μεταξύ ενός συναδέλφου και του μάνατζερ της εταιρίας PUBLIC (ιδιοκτησίας Γερμανού) κατά τη διάρκεια συνέντευξης για την θέση του βιβλιοϋπαλλήλου. Ο συνάδελφος ευτυχώς δεν έκανε για την δουλειά, όμως ο παραπάνω διάλογος είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για τον τρόπο που τα αφεντικά μέσω των “επιστημών του μάρκετινγκ & μάνατζμεντ” προσπαθούν να ορίσουν εκ νέου τους όρους υπάρξης μας στους εργασιακούς χώρους με ποικίλα προσχήματα. Οι όροι αυτοί μοιάζουν περισσότερο με όρους συμμετοχής σε περιπετειώδες παιχνίδι “κοινωνικότητας” παρά με αυτά που έκαναν τα αφεντικά ως τώρα. Δηλάδη “και καλά” απλή συνεργασία και αλληλεξάρτηση για το καλό της εταιρίας (δηλ. του αφεντικού). Αυτό που θέλουν τα εξαρτημένα -από την ντόπα του μάρκετινγκ & μάνατζμεντ- αφεντικά είναι να γίνεσαι περισσότερο η δουλειά σου και να το χαίρεσαι. Θέλουν την προσωπικότητά σου αφηρημένα συνδεδεμένη με τις πωλήσεις προϊόντων συμμετέχοντας στον “κοινό” εταιρικό αγώνα, χωρίς να δίνεις σημασία στον τρόπο παραγωγής. Θέλουν να διαγράψεις συνειδησιακά την ταξική σου θέση για να συνεχίζει να αναπτύσσεται η παρακάτω λογική στους εργασιακούς χώρους. Η εκτόνωση της πίεσης από το αφεντικό σου σαν δημιουργικότητα, στην υπηρεσία των στόχων του σέιλς μάνατζερ, του πρέντα κοντρόλ σουπερβάιζορ κ.λ.π...
απο αφίσα των "εργατρίων-εργατων στο χώρο του βιβλίου"