Πηγή: Ελευθεροτυπία, in.gr, tvxs
Τρίτη 30 Ιουνίου 2009
Βόμβα στις δημοκρατικές ελευθερίες η γνωμοδότηση Σανιδά για τα blogs και τα κινητά
Σύμφωνα με τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν καλύπττονται από το απόρρητο όπως ορίζεται στο άρθρο 19 του Συντάγματος. Αυτό σημαίνει ότι οι κάθε λογής αρχές έχουν ελeύθερη πρόσβαση στο περιεχόμενο των e- mail, τα chat, τις συνομιλίες μέσω Skype, τις συναλλαγές κλπ, ακόμη και στους σκληρούς δίσκους των υπολογιστών.Ας σημειωθεί ότι ο Ποινικός Κώδικας θεωρεί την παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών εγκληματική πράξη. Η κατάργηση του απόρρητου στο ίντερνετ αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία και είναι αντίθετη με όλες τις σχετικές διατάξεις της Ευρωπαικής Ενωσης. Στην προσπάθεια του να αναιρέσει όσα δημοκρατικά κεκτημένα μπορεί πριν αποχωρήσει από τον Αρειο Πάγο(συνταξιοδοτείται την 1η Ιουλίου) ο κ. Σανιδάς αποφασίζει και διατάσσει ότι η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων δεν έχει την δυνατότητα να ελέγξει αν η απόφαση είναι νόμιμη ή παράνομη. Η γνωμοδότηση, στην οπόια ειδική μνεία γίνεται και στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις μέσω κινητών οι οποίες συνδέονται με εγκληματικές πράξεις, εξεδόθη μετά από ερώτημα της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Διεύθυνσης Ασφαλείας Αττικής, σχετικά με το απόρρητο της επικοινωνίας μέσω του Internet και ειδικά στις περιπτώσεις κατά τις οποίες σε διάφορες πύλες αναρτώνται υβριστικά ή απειλητικά δημοσιεύματα, φωτογραφίες παιδικής πορνογραφίας κλπ. Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση, δεν θα απαιτείται άδεια οποιασδήποτε Αρχής (συγκεκριμένα της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, όπως ρητά αναφέρει η γνωμοδότηση) για να μπορούν προανακριτικές, ανακριτικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές να ζητούν «ηλεκτρονικά ίχνη» εγκληματικής πράξης, όπως υβριστικών ή απειλητικών δημοσιευμάτων στο διαδίκτυο ή φωτογραφιών παιδικής πορνογραφίας. Η γνωμοδότηση αφορά επίσης τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις και τα «εξωτερικά στοιχεία» τους: τα ονοματεπώνυμα και τα στοιχεία συνδρομητών, αριθμοί τηλεφώνων, χρόνος και τόπος κλήσης και διάρκεια συνδιάλεξης θα είναι προσβάσιμα στις αρχές με απλό αίτημά τους στους παροχείς των υπηρεσιών. Η γνωμοδότηση αναφέρει ρητά ότι η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Τηλεπικοινωνιών δεν δικαιούται να ελέγξει το εάν η απόφαση των δικαστικών αρχών για άρση του απορρήτου είναι σύννομη ή όχι, καθώς κάτι τέτοιο θα αποτελούσε «υπέρβαση της δικαιοδοσίας της».
Σάββατο 27 Ιουνίου 2009
O παραστρατημένος «πόλεμος κατά των ναρκωτικών»
Τα Ηνωμένα Έθνη θέσπισαν την 26η Ιουνίου ως την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών. Την ίδια μέρα ο ΟΗΕ γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Βασανιστηρίων. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι οι κυβερνήσεις, συχνά χρησιμοποιούν οι ίδιες τα βασανιστήρια, απλά και ωμά, στον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών».Οι κυβερνήσεις σε όλες τις χώρες του κόσμου έχουν χρησιμοποιήσει ως πρόφαση τον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών» ως δικαιολογία για την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την εφαρμογή παράλογων πολιτικών που βασίζονται περισσότερο σε νευρικές αποφάσεις παρά σε επιστημονικές αποδείξεις. Αυτό έχει προκαλέσει τεράστια δεινά στους ανθρώπους ενώ, ταυτόχρονα, υπονομεύει τις προσπάθειες για έλεγχο των ναρκωτικών ουσιών. Το ότι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πραγματοποιούνται σε όλες τις γωνιές του κόσμου δεν αποτελεί μυστικό. Ούτε και το γεγονός ότι πολλές κυβερνήσεις απορρίπτουν, επιπόλαια, αποδεδειγμένα αποτελεσματικές στρατηγικές για την προστασίας της υγείας των χρηστών ναρκωτικών ουσιών και των κοινωνιών. Το 2003, στην Ταϊλάνδη, οι αρχές προκάλεσαν το θάνατο περισσότερων από 2.700 ατόμων, στο πλαίσιο του «πολέμου κατά των ναρκωτικών». Περισσότερες από 30 χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ, μεταξύ των οποίων η Κίνα, η Ινδονησία και η Μαλαισία, διατηρούν σε ισχύ την θανατική ποινή για αδικήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά, παρά το γεγονός ότι αυτό αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Στη Ρωσία, δεκάδες χιλιάδες χρήστες ηρωίνης δεν έχουν τη δυνατότητα ένταξης σε πρόγραμμα λήψης οπιοειδών υποκατάστατων γιατί η κυβέρνηση έχει απαγορεύσει την μεθαδόνη, παρά την αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητά της. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες, υπάρχει υπερβολικός συνωστισμός στις φυλακές επειδή οι χρήστες ναρκωτικών ουσιών προφυλακίζονται για μη βίαια πλημμελήματα που έχουν σχέση με τα ναρκωτικά. . . .Διαβάστε το εδώ
Πηγές: The New York Times, Έθνος, TVXS
Πηγές: The New York Times, Έθνος, TVXS
Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009
Επίθεση κασταλτικών δυνάμεων στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων
Στις αρχές Φεβρουαρίου του 2009 μπουλντόζες του Δήμου Αθηναίων ξερίζωσαν τα δένδρα του μικρού πάρκου για να κατασκευάσουν πάρκιγνκ, προκαλώντες μεγάλες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Από τότε ακτιβιστές και κάτοικοι της περιοχής φυλούν με σκοπιές τον χώρο,για να εμποδίσουν την έναρξη των εργασιών κατασκευής του παργκινγκ.
Τα ξημερώματα της Παρασκευής 19 Ιούνη, μεγάλες κατασταλτικές δυνάμεις σε μια επίδειξη δύναμης περικύκλωσαν και επιτέθηκαν στο αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Κύπρου και Πατησίων, προσαγάγωντας βίαια 15 κατοίκους της περιοχής που περιφρουρούσαν το Πάρκο, με αφορμή ένα σύνθημα με μαρκαδόρο σε μία πόρτα (!!!), το οποίο μάλιστα είχε σκεπαστεί με αφίσες. Συνέχισαν έτσι το έργο της καταστροφικής επίθεσης που είχε δεχτεί το πάρκο, την προηγούμενη μόλις ημέρα, στις 17 Ιούνη. [Ανακοίνωση-καταγγελία της Ανοιχτής συνέλευσης].
Η συντονισμένη προσπάθεια να τρομοκρατήσουν τους κατοίκους που υπερασπίζονται το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο, μετά και τις 15 βίαιες προσαγωγές που πραγματοποίησαν, δεν βρήκε έδαφος, αφού αμέσως οι κάτοικοι της περιοχής και αλληληλέγγυοι συγκεντρώθηκαν στο πάρκο και το περιφρούρησαν.
(athens.indymedia.org)
Η συντονισμένη προσπάθεια να τρομοκρατήσουν τους κατοίκους που υπερασπίζονται το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο, μετά και τις 15 βίαιες προσαγωγές που πραγματοποίησαν, δεν βρήκε έδαφος, αφού αμέσως οι κάτοικοι της περιοχής και αλληληλέγγυοι συγκεντρώθηκαν στο πάρκο και το περιφρούρησαν.
(athens.indymedia.org)
Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009
Βήμα εναντίον blogs
Για παραπληροφόρηση, λαϊκισμό, παράβαση του νόμου και εξυπηρέτηση συμφερόντων την ημέρα των ευρωεκλογών κατηγορεί ορισμένα blogs η εφημερίδα το Βήμα. Η απάντηση των κατόχων τους ήταν άμεση: Μία φωτογραφία, που ισούται με χίλιες λέξεις...Άρθρο του Δ. Γαλάνη στο Βήμα χαρακτηρίζει ύποπτο το ρόλο ορισμένων blogs στις ευρωεκλογές, υποστηρίζοντας ότι αψήφησαν τη νομοθετική διάταξη που απαγορεύει τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των exit polls πριν από τις 19.00 και άρχισαν να αναρτούν στο Διαδίκτυο τα αποτελέσματα αυτά. Οι κάτοχοι των blogs απάντησαν χωρίς πολλά λόγια. Ανάρτησαν το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας την ίδια ημέρα, η οποία κυκλοφόρησε με πηχυαίο τίτλο: «Μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ» και έθεσαν το ερώτημα: «Αυτό δεν αποτελεί διαμόρφωση κλίματος;»
Διαβάστε την απάντηση του prezatv, που αναδημοσιεύθηκε σε πολλά blogs:
Τραγικη ειρωνια,την ιδια μερα,ανημερα δηλαδη των Ευρωεκλογων,το Βημα της Κυριακης,με βασικο του τιτλο ανεφερε "ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ"... Αυτο κυριε Ψυχαρη δεν ειναι ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ,την ωρα που οι πολιτες πανε για να ψηφισουν στα εκλογικα κεντρα και βρισκουν σε ολα τα περιπτερα αναρτημενη μια πολυ μεγαλη σε κυκλοφορια εφημεριδα με εναν τετοιο τιτλο;;;;Αυτο δεν ειναι διαμορφωση κλιματος και εξυπηρετηση συμφεροντων,οπως λετε και εσεις για τα Blogs;;; Και θα σας το ξανα πουμε...Τα blogs δεν υπαγονται στην κατηγορια των media και μαλιστα με δικαστικη αποφαση απο Ελληνικο Δικαστηριο. Επισης,οσα ειναι σε .com και ειδικοτερα στο blogspot που ανοικει στην Google,υπαγονται στην Αμερικανικη νομοθεσια,με ο,τι αυτο συνεπαγεται.
Τρίτη 16 Ιουνίου 2009
Στο συρτάρι οδηγείται η υπόθεση Κούνεβα
Προς το αρχείο οδεύει η υπόθεση της δολοφονικής επίθεσης με βιτριόλι που δέχθηκε η γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών, Κωνσταντίνα Κούνεβα, καθώς ο ανακριτής που ερευνούσε την υπόθεση αποφάσισε να περατώσει την ανάκριση. Ο δικηγόρος της Κ. Κούνεβα, Κώστας Παπαδάκης δήλωσε ότι κατατέθηκε σχετικό υπόμνημα στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, καθώς και στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Oi δικηγόροι του θύματος κ.κ. Κώστας Παπαδάκης και Δάφνη Βαγιανού προαναγγέλλουν ότι προτίθενται να «εξαντλήσουν κάθε νόμιμο μέσο για να αποτραπεί η θέση της δικογραφίας στο αρχείο» ενώ δεν κρύβουν την «οδυνηρή έκπληξή τους» για την απόφαση του ανακριτή, παρά το γεγονός ότι δεν εντοπίστηκαν οι δράστες της επίθεσης. Σήμερα οι κ.κ. Κ. Παπαδάκης και Δ. Βαγιανού κατέθεσαν στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών υπόμνημα και συναντήθηκαν μαζί του για να του εκθέσουν τις ανησυχίες και τις διαμαρτυρίες τους για την πορεία της έρευνας. Οι δικηγόροι έλαβαν διαβεβαιώσεις ότι θα διεξαχθούν όλες οι αναγκαίες έρευνες για την αποκάλυψη της αλήθειας.
Oi δικηγόροι του θύματος κ.κ. Κώστας Παπαδάκης και Δάφνη Βαγιανού προαναγγέλλουν ότι προτίθενται να «εξαντλήσουν κάθε νόμιμο μέσο για να αποτραπεί η θέση της δικογραφίας στο αρχείο» ενώ δεν κρύβουν την «οδυνηρή έκπληξή τους» για την απόφαση του ανακριτή, παρά το γεγονός ότι δεν εντοπίστηκαν οι δράστες της επίθεσης. Σήμερα οι κ.κ. Κ. Παπαδάκης και Δ. Βαγιανού κατέθεσαν στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών υπόμνημα και συναντήθηκαν μαζί του για να του εκθέσουν τις ανησυχίες και τις διαμαρτυρίες τους για την πορεία της έρευνας. Οι δικηγόροι έλαβαν διαβεβαιώσεις ότι θα διεξαχθούν όλες οι αναγκαίες έρευνες για την αποκάλυψη της αλήθειας.
Αναδημοσιεύουμε το Δελτίο Τύπου των δικηγόρων της Κωνσταντίνας Κούνεβα:
Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ
Με οδυνηρή έκπληξη πληροφορηθήκαμε την απόφαση του 13ου Τακτικού Ανακριτή του Πρωτοδικείου Αθηνών, στον οποίο έχει ανατεθεί η διενέργεια κύριας ανάκρισης για την εξακρίβωση των δραστών της απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά της Κωνσταντίνας Κούνεβα στις 23/12/2008, να περατώσει την ανάκριση. Η περάτωση της ανάκρισης θα έχει ως συνέπεια την παύση κάθε παραπέρα ανακριτικής έρευνας και τη θέση της υπόθεσης στο αρχείο, εφόσον το αρμόδιο δικαστικό Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, στο οποίο θα διαβιβαστεί η δικογραφία συνταχθεί με τη θέση του κ. Ανακριτή. Μία τέτοια εξέλιξη έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με τη λαϊκή απαίτηση, που εκφράστηκε πολύτροπα, ανυποχώρητα και έντονα εντός και εκτός Ελλάδας, να διερευνηθεί η υπόθεση σε βάθος και να βρεθούν οι ένοχοι. Γιατί σε μία υπόθεση με τεράστιες κοινωνικές διαστάσεις, που έχει ευαισθητοποιήσει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, έχει κινητοποιήσει χιλιάδες συνδικάτα, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς και έχει επιβάλει το ενδιαφέρον της Εισαγγελίας Αρείου Πάγου για κατά προτεραιότητα διερεύνηση, καμμία ολιγωρία και παράλειψη δεν συγχωρείται. Ιδίως όταν, όπως από μήνες έχουμε επισημάνει, τόσο η αστυνομική όσο και η ανακριτική μέχρι τώρα έρευνα όχι μόνο δεν έχει περιλάβει όλες τις αναγκαίες ενέργειες για την εξακρίβωση των υπαιτίων, αλλά έχει παραλείψει στοιχειώδεις ανακριτικές ενέργειες, που έστω και τώρα - παρά την ανεπίτρεπτη καθυστέρηση – θα μπορούσαν να συμβάλουν στην διαλεύκανση. Σε αναλυτικό υπόμνημα που θα καταθέσουμε τις επόμενες ημέρες στη δικογραφία επισημαίνουμε, όπως και προφορικά κατ’ επανάληψη έχουμε πράξει, τις ελλείψεις της ανάκρισης που καθιστούν απαράδεκτη την περάτωσή της. Και θα εξαντλήσουμε κάθε νόμιμο μέσο για να αποτραπεί η θέση της υπόθεσης στο αρχείο. Καλούμε κάθε αρμόδιο εισαγγελικό και δικαστικό λειτουργό και προϊστάμενο να αναλογιστούν τις ευθύνες τους απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και να δείξουν στην πράξη ότι η έννομη τάξη δεν θα επιτρέψει στους δολοφόνους της μετανάστριας – εργάτριας – συνδικαλίστριας - καθαρίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να αισθάνονται αδίωκτοι, στοχοποιώντας με τη βοήθεια και των πρόσφατων πολιτικών εξελίξεων, τα επόμενα θύματα τους.
Αθήνα, 15/6/2009
Οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής ΔΑΦΝΗ ΒΑΓΙΑΝΟΥ - ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ»
Πηγή είδησης: Τα Νέα
Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009
Εκδήλωση για την Κων/να Κούνεβα
Την Κυριακή 14/6 το Copyleft πραγματοποίησε εκδήλωση για την άτυχη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, η οποία είχε πέσει το Δεκέμβρη θύμα επίθεσης με οξύ στο πρόσωπο. Παρά τον πολύ καλό καιρό, ήταν αρκετοί αυτοί που θυσίασαν τη βόλτα τους στην παραλία και έδωσαν το παρόν στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κέντρου. Η εκδήλωση περιλάμβανε προβολή βίντεο για το περιστατικό και για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζεται το προσωπικό καθαρισμού, ενώ στο τέλος της προβολής συγκεντρώθηκαν χρήματα για την ενίσχυση της Κούνεβα και ακολούθησε συζήτηση για το θέμα ανάμεσα στους παρευρισκόμενους. Η ομάδα Copyleft ευχαριστεί όσους στήριξαν την εκδήλωση και έδειξαν την ευαισθησία τους για το θέμα.
Σάββατο 13 Ιουνίου 2009
Εκδήλωση Copyleft για την Κων/να Κούνεβα
Αυτή την Κυριακή, 14/6/2009, το Copyleft πραγματοποιεί εκδήλωση συμπαράστασης για τη συνδιακαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, η οποία βρίσκεται σε πολύ σοβαρή κατάσταση στο νοσοκομείο.
Η ιστορία της Κωνσταντίνας συνοπτικά:
H Κωνσταντίνα Κούνεβα κατάγεται από τη Βουλγαρία και είναι πτυχιούχος Ιστορίας&Αρχαιολογίας. Προβλήματα υγείας του παιδιού της όμως, την ανάγκασαν να μεταναστεύσει στην Ελλάδα και να εργαστεί σαν καθαρίστρια. Ο δυναμικός της λόγος για την εκμετάλλευση των εργαζομένων σ' αυτόν τον κλάδο την έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή ανάμεσα στις συναδέλφους της κι έτσι εξελέγη Γενική Γραμματέας του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών και Οικειακών Βοηθών. Συγκρούστηκε πολλές φορές με την εργοδοσία για τα δικαιώματα των εργαζομένων του κλάδου της. Στις 22/12/08 τα μεσάνυχτα δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι στο πρόσωπο από αγνώστους, για τους οποίους υπάρχουν βάσιμες καταγγελίες ότι ήταν υποκινούμενοι από την εργοδοσία.
Η εκδήλωση:
Το γεγονός αυτό σαν ομάδα Copyleft δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους. Έτσι την Κυριακή 14/6, στις 9 το βράδυ θα πραγματοποιηθεί προβολή ταινίας για την υπόθεση της Κούνεβα στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κέντρου Κιάτου (Κλεισθένους 57). Θα ακολουθήσει συζήτηση για το θέμα από τους παρευρισκόμενους και θα συγκεντρωθούν χρήματα για την ενίσχυση του θύματος.
Αν κάποιος θέλει να συνεισφέρει, αλλά δεν μπορεί να παρευρεθεί στην εκδήλωση, μπορεί να καταθέσει οικονομική βοήθεια στους λογαριασμούς: 664/747626-49 στην Εθνική Τράπεζα στον οποίο συγκεντρώνει χρήματα το σωματείο ή στον προσωπικό λογαριασμό της Κων/νας στην Τράπεζα Πειραιώς: 5012-019021-277.
Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009
Νέο κίνημα φασισμού στην Ευρώπη;
H εκλογή δύο ευρωβουλευτών του βρετανικού ακροδεξιού κόμματος σημαίνει άραγε ότι αντιμετωπίζουμε την απειλή του φασισμού, ξανά μετά από μισό αιώνα; Ή είναι απλώς μια ψήφος διαμαρτυρίας που θα παρέλθει; Η εφημερίδα Guardian δημοσιεύει τις απόψεις γνωστών ιστορικών, που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τη συντηρητικοποίηση της Ευρώπης.
Eric Hobsbawm:
Δεν είναι η απειλή της ακροδεξιάς το πιο συγκλονιστικό χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών, παρόλο που υπάρχει μία καθαρή στροφή προς την ακροδεξιά και οι κεντροδεξιές κυβερνήσεις είναι πιθανό να κάνουν αρκετές παραχωρήσεις προς το άκρο. Το σημαντικό είναι η κρίση της αριστεράς. Έχουμε ξαναβρεθεί σε αυτό το σημείο, το 1930, όταν η επίδραση της οικονομικής κρίσης είχε ενδυναμώσει τη δεξιά και αντίστιχα αποδυναμώσει την αριστερά (οι Εργατικοί είχαν μειώσει τους βουλευτές τους στους 50 το 1931). Η αριστερά άνθισε πάλι, αλλά δεν είμαι αισιόδοξος για το κατά πόσο θα μπορέσει να πράξει το ίδιο και αυτή τη φορά. Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στην Ευρώπη δεν φαίνεται να είναι αρεστά. Αυτή η άρνηση που δοκιμάζουν δεν είναι τόσο δραματική όσο ήταν των κομουνιστών, μία γενιά πιο πίσω, παρόλα αυτά είναι αξιοσημείωτη. Η ευρωπαϊκή αριστερά βασιζόταν σε μία εργατική τάξη που πλέον δεν υπάρχει στην παραδοσιακή της μορφή και για να τα καταφέρει να επανακάμψει θα χρειαστεί να βρει νέους υποστηρικτές. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο. Η αριστερά έχει προβλήματα σε όλες τις χώρες: Εργατικοί στη Βρετανία, Γάλλοι σοσιαλιστές, Δημοκρατικοί στην Ιταλία. Οι Ισπανοί σοσιαλιστές, ένα από τα λίγα αριστερά κόμματα που έχει κερδίσει τα τελευταία χρόνια, φαίνεται ότι κι αυτοί ολισθαίνουν. Το SPD στη Γερμανία δεν τα πάει τόσο κακά όσο ήταν αναμενόμενο, όμως έχουν μειώσει σημαντικά τα ποσοστά τους και αυτές οι απώλειες δεν αναπληρώνονται από το νέο-αριστερό κόμμα. Έχουμε γίνει μάρτυρες του πώς η γαλλική αριστερά έχασε την ηθική της αλλά και του κατακερματισμού της αριστεράς στη Γερμανία. Οι σοσιαλδημοκράτες χρειάζονται ένα νέο όραμα και ένα νέο κοινό.
Δεν είναι η απειλή της ακροδεξιάς το πιο συγκλονιστικό χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών, παρόλο που υπάρχει μία καθαρή στροφή προς την ακροδεξιά και οι κεντροδεξιές κυβερνήσεις είναι πιθανό να κάνουν αρκετές παραχωρήσεις προς το άκρο. Το σημαντικό είναι η κρίση της αριστεράς. Έχουμε ξαναβρεθεί σε αυτό το σημείο, το 1930, όταν η επίδραση της οικονομικής κρίσης είχε ενδυναμώσει τη δεξιά και αντίστιχα αποδυναμώσει την αριστερά (οι Εργατικοί είχαν μειώσει τους βουλευτές τους στους 50 το 1931). Η αριστερά άνθισε πάλι, αλλά δεν είμαι αισιόδοξος για το κατά πόσο θα μπορέσει να πράξει το ίδιο και αυτή τη φορά. Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στην Ευρώπη δεν φαίνεται να είναι αρεστά. Αυτή η άρνηση που δοκιμάζουν δεν είναι τόσο δραματική όσο ήταν των κομουνιστών, μία γενιά πιο πίσω, παρόλα αυτά είναι αξιοσημείωτη. Η ευρωπαϊκή αριστερά βασιζόταν σε μία εργατική τάξη που πλέον δεν υπάρχει στην παραδοσιακή της μορφή και για να τα καταφέρει να επανακάμψει θα χρειαστεί να βρει νέους υποστηρικτές. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο. Η αριστερά έχει προβλήματα σε όλες τις χώρες: Εργατικοί στη Βρετανία, Γάλλοι σοσιαλιστές, Δημοκρατικοί στην Ιταλία. Οι Ισπανοί σοσιαλιστές, ένα από τα λίγα αριστερά κόμματα που έχει κερδίσει τα τελευταία χρόνια, φαίνεται ότι κι αυτοί ολισθαίνουν. Το SPD στη Γερμανία δεν τα πάει τόσο κακά όσο ήταν αναμενόμενο, όμως έχουν μειώσει σημαντικά τα ποσοστά τους και αυτές οι απώλειες δεν αναπληρώνονται από το νέο-αριστερό κόμμα. Έχουμε γίνει μάρτυρες του πώς η γαλλική αριστερά έχασε την ηθική της αλλά και του κατακερματισμού της αριστεράς στη Γερμανία. Οι σοσιαλδημοκράτες χρειάζονται ένα νέο όραμα και ένα νέο κοινό.
Richard Overy:
Το BNP βρίσκεται στην πολιτική σκηνή εδώ και αρκετό καιρό και ποτέ δεν είχε καταφέρει να κάνει ένα σημαντικό «ταρακούνημα» στην πολιτική σκηνή, οπότε πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας αυτό που γίνεται τώρα. Πρόκειται για ψήφο διαμαρτυρίας σε μία δύσκολη στιγμή, δεν σημαίνει όμως ότι το βρετανικό εκλογικό σώμα παραπαίει προς το φασισμό. Η ψήφος στο Ukip (κόμμα που επιθυμεί να βγει η Μεγάλη Βρετανία από την ΕΕ) έχει πιο ενδιαφέρον. Είναι μία ψήφος που το BNP μπορεί και να περίμενε ότι θα κερδίσει και εάν είχε λάβει ποσοστό της τάξης του 20% ή και παραπάνω, ναι, θα ήταν ανησυχητικό. Με την απώλεια της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κοινοβούλιο, την αύξηση του εθνικισμού και το φόβο της τρομοκρατίας, θα περίμενε κανείς ότι οι ψήφοι θα «έρεαν» προς το BNP. Η απώλεια εμπιστοσύνης στους κοινοβουλευτικούς θεσμούς είναι χαρακτηριστική σε όλες τις περιόδους που οι φασίστες έρχονται στην εξουσία, π.χ. σε Γερμανία και Ιταλία, αλλά σε αυτή την περίπτωση το BNP δεν τα πήγε και τόσο καλά. Ο κόσμος προτίμησε να ψηφίσει το Ukip. Αποτελεί ψήφο διαμαρτυρίας σε μία στιγμή κρίσης του πολιτικού συστήματος. Η κοινοβουλευτική πολιτική κάποια στιγμή θα αποκατασταθεί, αλλά σχεδόν σίγουρα όχι κάτω από τον Γκόρντον Μπράουν. Πιο πολύ με απασχολεί η άνθιση της δεξιάς στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπου υπάρχει κλίμα φόβου, αντι-μεταναστευτικό αντι-ισλαμικό και βαθιά εχθρικό προς την αριστερά. Η Ευρώπη αισθάνεται καθαρά ότι βρίσκεται σε μάχη, εξαιτίας παραγόντων όπως η τρομοκρατία και η ανάπτυξη της Κίνας, και μεταφέρεται προς τα δεξιά εδώ και αρκετό καιρό. Αλλά δεν πρέπει να ερμηνεύσουμε αυτή την κλίση σαν μία επιστροφή στον φασισμό. Ο Φασισμός, με Φ κεφαλαίο, ήταν ένα φαινόμενο των δεκαετιών ’20 και ’30. Ήταν ένα επαναστατικό κίνημα απέναντι σε ένα βίαιο ιμπεριαλισμό και προωθώντας μία νέα κοινωνική τάξη. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο τώρα. Τα ακροδεξιά κόμματα βασίζονται στον φόβο –φόβο για τους μετανάστες, φόβο για τους εξωγήινους, φόβο για την Ευρώπη. Δεν έχουν όραμα για μια νέα κοινωνική τάξη, ούτε μπορούν να κάνουν νόμιμη καμπάνια για την αντικατάσταση μιας δημοκρατικής κυβέρνησης με ένα αυταρχικό καθεστώς. Αυτή είναι μία ψήφος διαμαρτυρίας από ανθρώπους που φοβούνται.
Michael Burleigh:
Οι συνθήκες στην Ευρώπη είναι πολύ διαφορετικές σήμερα από αυτές του 1930. Δεν έχουμε πίσω μας έναν καταστροφικό ευρωπαϊκό πόλεμο, νιώθοντας παράλληλα απογοήτευση από το πώς τελείωσε. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν λέμε ότι η οικονομική κρίση οδηγεί στην άνοδο της άκρας δεξιάς. Οι φασίστες στην Ιταλία, βρίσκονταν στην εξουσία πριν την κρίση. Δεν υπάρχει μία αυτόματη σύνδεση μεταξύ των δύο. Στη Γερμανία, οι πιο πολλοί άνεργοι είχαν ψηφίσει τους κομουνιστές. Είναι πολύ νωρίς για να πούμε ότι θα υπάρχει κάποια ιστορική σημασία για τα δεξιά κόμματα που πέτυχαν υψηλά ποσοστά στις ευρωεκλογές ή ότι θα προσφέρουν μία –ευρωπαϊκού επιπέδου- απειλή στα καθιερωμένα πολιτικά πράγματα. Παρόλο που υποπτεύομαι ότι μπορεί να είναι πιο οργανωμένοι από τα αριστερά κόμματα, είναι διαφορετικά μεταξύ τους. Πρέπει επίσης να είμαστε ενήμεροι στο ότι τα δεξιά κόμματα μπορεί να εξελιχθούν. Είναι περίεργο το ότι η εξέλιξη των κομουνιστικών κομμάτων σε ευρωκομμουνιστικά κόμματα έχει αναγνωριστεί, ενώ για τα δεξιά κόμματα υπάρχει η αντίληψη ότι είναι στατικά και συνδεδεμένα με τη δεκαετία του ’30. Η αριστερά ενδιαφέρεται ιδιαίτερα στο να προβάλει την απειλή του φασισμού, προσπαθώντας να αναζωογονήσει τον εαυτό της. Κάτι τέτοιο έκαναν και οι Εργατικοί πριν από τις εκλογές. Μία καλύτερη προσέγγιση είναι να πάρουμε το ΒΝΡ –το βρετανικό ακροδεξιό κόμμα- στα σοβαρά. Να μην τους μετατρέψουμε σε μάρτυρες, απορρίπτοντάς τους. Να τους ρωτήσουμε και για άλλες πολιτικές: πώς θα μας βγάλουν από την κρίση, ποια είναι η πρότασή τους για την εξωτερική πολιτική. Δεν πρέπει να μας πανικοβάλουν αυτά τα αποτελέσματα. Η πραγματικότητα είναι ότι η κεντροδεξιά τα έχει πάει πολύ καλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. (...) Υποστηρικτές του ΒΝΡ τείνουν να είναι απογοητευμένοι ψηφοφόροι των Εργατικών που ψηφίζουν διαμαρτυρόμενοι στην πολιτική ελίτ, και η ελίτ τους έχει πολλούς λόγους για να είναι δυσαρεστημένοι. Θα ανησυχούσα μόνο εάν αυτό γινόταν μόδα. Ο πραγματικός κίνδυνος, όμως, μπορεί να έρθει από τις βαλτικές χώρες και την ανατολική Ευρώπη. Οι εκεί χώρες έχουν χτυπηθεί από «οικονομικό τυφώνα», έχουν μικρή εμπειρία στη δημοκρατία και τα πολιτικά πράγματα είναι ευμετάβλητα. Κόμματα «από το πουθενά» μπορεί να ανέλθουν στην εξουσία.
Πηγή: απόσπασμα από άρθρο της εφημερίδας Guardian
Τρίτη 9 Ιουνίου 2009
Οι δύο κάλπες των εκλογών
Μια δεύτερη κάλπη, που δεν πρόκειται να ανοίξει πριν από τις εθνικές εκλογές, όποτε και να γίνουν, είναι η πρωταγωνίστρια των εκλογών. Την κάλπη όπου πολλοί έριξαν την «ψήφο με βαριά καρδιά» την αποκωδικοποιούμε εύκολα. Δεν ισχύει το ίδιο για την κάλπη της αποχής, αφού απομαγνήτισε ακόμη και τις κάρτες των δημοσκόπων, φέρνοντας στην επιφάνεια την άλλη όψη μιας αγοράς που, όπως όλες οι αγορές, διαθέτει και τις φούσκες της.
Eπί του παρόντος, λοιπόν, ξέρουμε μόνο τι ψήφισαν οι μισοί από τους εγγεγραμμένους. Αλλά για το άλλο (σχεδόν ενάμισι εκατομμύριο) δεν ξέρουμε τίποτε.
Οσοι περπατούν ακόμη στους αθηναϊκούς δρόμους καταλαβαίνουν πόθεν προέκυψαν οι πάνω από 22.000 ψήφοι που πήραν οι χρυσαυγίτες εμφανίζοντας την ίδια εκλογική δύναμη με την εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Εύκολα μπορούμε να κατανοήσουμε την παρατεταγμένη μετακίνηση ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΠΑΣΟΚ ή τους Οικολόγους ή ακόμη και την υπεροχή του ΠΑΣΟΚ, την ώρα που στην άλλη πλευρά της Ευρώπης οι εκλογείς καταψηφίζουν τη σοσιαλδημοκρατία. Αλλά αυτή η σιωπή της αποχής δεν έχει εύκολη εξήγηση.
Βεβαίως, κάθε κόμμα μπορεί να λέει ό, τι θέλει και να θεωρεί την αποχή μια καβάτζα που προσώρας απώλεσε, λες και ο ψηφοφόρος είναι μια ιδιοκτησία που μπορείς να τον μεταβιβάζεις για λίγο.
Θυμάμαι τη διετία 1989 - 1990 με τις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις εν μέσω σκανδάλων, συγκυβερνήσεων, συνασπισμών και οικουμενικών σχηματισμών. Αφορμές για να δοκιμάσουμε κάποιοι τη βάσανο της αποχής και του άκυρου. Γιατί κανείς από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους δεν απέχει εύκολα. Ομως, τώρα, επιχειρώντας να μπω στη θέση των ψηφοφόρων που απείχαν ανακαλώ αυτήν την αίσθηση της αποδέσμευσης από ό, τι θεωρούσαμε, τότε, κατεστημένη κομματική ή πολιτική αξία. Ακόμη και όταν επιστρέψαμε στις κάλπες, το κάναμε με άλλους όρους και αφού είχαμε βιώσει την προσμονή μιας νέας διεργασίας.
Αραγε, η σημερινή αποχή είναι μια προσωρινή πολιτική συμπεριφορά, μια τιμωρία ανάλογη με αυτήν που είχαν επιβάλει οι Γάλλοι πριμοδοτώντας τον Λε Πεν με ιστορικά υψηλά ποσοστά, για να τον εγκαταλείψουν λίγο αργότερα; Σηματοδοτεί τη ρήξη ή την απαρχή μιας ενσωμάτωσης στην αδιαφορία, που στην επανάληψή της μπορεί να ταυτιστεί με την περιθωριοποίηση; Αφορά μόνο ψηφοφόρους της Ν.Δ. ή και ψηφοφόρους της Αριστεράς; Επιλογή και των νέων ψηφοφόρων, που στον απόηχο του Δεκέμβρη ένιωσαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μη αντέχοντας το συνεχές κυνηγητό των επικριτών του δεν μπόρεσε να τους «καλύψει»; Στάση των πιο εύπορων, που έφυγαν για Μύκονο ή για Σπέτσες; Μήπως, εν τέλει, πρόκειται για τον Ιούνη των ώριμων, που απλώς, μην μπορώντας να λειτουργήσουν εκτός πλαισίου, όπως έκαναν οι νέοι του Δεκέμβρη, επιλέγουν τη θεσμική αδιαφορία για να κάνουν τη δική τους, εντός πλαισίων, «εξέγερση»;
Eπί του παρόντος, λοιπόν, ξέρουμε μόνο τι ψήφισαν οι μισοί από τους εγγεγραμμένους. Αλλά για το άλλο (σχεδόν ενάμισι εκατομμύριο) δεν ξέρουμε τίποτε.
Οσοι περπατούν ακόμη στους αθηναϊκούς δρόμους καταλαβαίνουν πόθεν προέκυψαν οι πάνω από 22.000 ψήφοι που πήραν οι χρυσαυγίτες εμφανίζοντας την ίδια εκλογική δύναμη με την εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Εύκολα μπορούμε να κατανοήσουμε την παρατεταγμένη μετακίνηση ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΠΑΣΟΚ ή τους Οικολόγους ή ακόμη και την υπεροχή του ΠΑΣΟΚ, την ώρα που στην άλλη πλευρά της Ευρώπης οι εκλογείς καταψηφίζουν τη σοσιαλδημοκρατία. Αλλά αυτή η σιωπή της αποχής δεν έχει εύκολη εξήγηση.
Βεβαίως, κάθε κόμμα μπορεί να λέει ό, τι θέλει και να θεωρεί την αποχή μια καβάτζα που προσώρας απώλεσε, λες και ο ψηφοφόρος είναι μια ιδιοκτησία που μπορείς να τον μεταβιβάζεις για λίγο.
Θυμάμαι τη διετία 1989 - 1990 με τις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις εν μέσω σκανδάλων, συγκυβερνήσεων, συνασπισμών και οικουμενικών σχηματισμών. Αφορμές για να δοκιμάσουμε κάποιοι τη βάσανο της αποχής και του άκυρου. Γιατί κανείς από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους δεν απέχει εύκολα. Ομως, τώρα, επιχειρώντας να μπω στη θέση των ψηφοφόρων που απείχαν ανακαλώ αυτήν την αίσθηση της αποδέσμευσης από ό, τι θεωρούσαμε, τότε, κατεστημένη κομματική ή πολιτική αξία. Ακόμη και όταν επιστρέψαμε στις κάλπες, το κάναμε με άλλους όρους και αφού είχαμε βιώσει την προσμονή μιας νέας διεργασίας.
Αραγε, η σημερινή αποχή είναι μια προσωρινή πολιτική συμπεριφορά, μια τιμωρία ανάλογη με αυτήν που είχαν επιβάλει οι Γάλλοι πριμοδοτώντας τον Λε Πεν με ιστορικά υψηλά ποσοστά, για να τον εγκαταλείψουν λίγο αργότερα; Σηματοδοτεί τη ρήξη ή την απαρχή μιας ενσωμάτωσης στην αδιαφορία, που στην επανάληψή της μπορεί να ταυτιστεί με την περιθωριοποίηση; Αφορά μόνο ψηφοφόρους της Ν.Δ. ή και ψηφοφόρους της Αριστεράς; Επιλογή και των νέων ψηφοφόρων, που στον απόηχο του Δεκέμβρη ένιωσαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μη αντέχοντας το συνεχές κυνηγητό των επικριτών του δεν μπόρεσε να τους «καλύψει»; Στάση των πιο εύπορων, που έφυγαν για Μύκονο ή για Σπέτσες; Μήπως, εν τέλει, πρόκειται για τον Ιούνη των ώριμων, που απλώς, μην μπορώντας να λειτουργήσουν εκτός πλαισίου, όπως έκαναν οι νέοι του Δεκέμβρη, επιλέγουν τη θεσμική αδιαφορία για να κάνουν τη δική τους, εντός πλαισίων, «εξέγερση»;
Κυριακή 7 Ιουνίου 2009
Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009
Εργαστείτε ως χαφιές για 420 ευρώ!
Ένας 24χρονος από τη Λάρισα, ο οποίος βρίσκεται άνεργος εδώ και αρκετό καιρό, κατήγγειλε στην τοπική εφημερίδα «Ελευθερία» ότι μεγάλη εταιρεία που δραστηριοποιείται στο χώρο των τεχνολογιών, όπου ο νεαρός είχε καταθέσει βιογραφικό σημείωμα, του πρότεινε να εργαστεί ως... χαφιές, με αποδοχές 420 ευρώ το μήνα. Ο 24χρονος αποφάσισε να καταγγείλει την ανήκουστη πρόταση της μεγάλης εταιρείας, που του πρότεινε να εργαστεί ως «μυστικός πελάτης», ή πιο απλά, χαφιές. Καθήκον του θα αποτελούσε το να επισκέπτεται τα υποκαταστήματα της εν λόγο εταιρείας όπου θα εμφανιζόταν και θα συμπεριφερόταν σαν κανονικός πελάτης, προκειμένου να αξιολογήσει τις υπηρεσίες που θα του πρόσφεραν οι υπάλληλοι του καταστήματος. Ο νεαρός δήλωσε στην εφημερίδα «Ελευθερία»: «Με πήραν τηλέφωνο από την εταιρία για ένα βιογραφικό που είχα κάνει. Το σηκώνω και ήταν μια ευγενέστατη κυρία! Χάρηκα και εγώ καθώς πίστευα ότι θα έβρισκα δουλειά. Αρχίζει να μου αναλύει και μου λέει ότι η θέση είναι για να κάνετε τον «μυστικό πελάτη». Εεε... τι είναι αυτό τη ρωτάω; Να θα πηγαίνετε στα διάφορα καταστήματα θα κάνετε δήθεν τον πελάτη και θα αξιολογείτε τους υπαλλήλους και θα μας στέλνετε αναφορά μέσω e-mail. Σας ενδιαφέρει αυτή η θέση; Της απαντώ: «Μάλιστα... Δηλαδή όχι τον μυστικό πελάτη αλλά τον μυστικό χαφιέ εννοείτε ότι θα πρέπει να κάνω. Θα έπρεπε να ντρέπεστε που μου ζητάτε να γίνω χαφιές και να ρoυφιανεύω τους υπαλλήλους που εργάζονται με κόπο για ένα κομμάτι ψωμί». Αν είναι δυνατόν! Και όλα αυτά για 420 ευρώ μικτά... Έλεος! πρόκειται πραγματικά για κατάντια. Παρά την οικονομική κρίση και την ανεργία δεν μπορούν να εξαγοράζουν συνειδήσεις!». Η εκπρόσωπος της εταιρείας που του τηλεφώνησε, τον ενημέρωσε ότι αν αποδεχτεί τη θέση θα πρέπει να περάσει και μια ημέρα εκπαίδευσης στην Αθήνα. «Να εκπαιδευτώ δηλαδή για το πώς θα γίνω καλός χαφιές. Δεν χρειάστηκε καν να το σκεφτώ...», συμπλήρωσε ο 27χρονος νεαρός.
Πηγή: Ελευθεροτυπία, Ριζοσπάστης
Πηγή: Ελευθεροτυπία, Ριζοσπάστης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)